Belastingvoordeel voor buitenlandse tandartsen

Buitenlandse werknemers in Nederland die beschikken over specifieke deskundigheid die op de Nederlandse arbeidsmarkt niet of schaars aanwezig is, krijgen 8 jaar lang belastingvoordeel volgens de zogenoemde 30% belastingregeling plus een vergoeding voor huisvestingskosten en schoolgelden.

Een Duitse tandarts die sinds mei 2011 in ons land werkte maakte aanspraak op deze regeling. De belastinginspecteur wees het verzoek echter af met onder meer de motivering dat het tekort aan tandartsen in Nederland vooral een regionaal probleem is. Afgestudeerde tandartsen blijven in en om de grote steden ‘op een kluitje’ zitten. Van een werkelijk tekort aan tandartsen was in ons land volgens de inspecteur geen sprake. De rechter vroeg zich in deze zaak af of tekort hier ook schaarste betekent. De Duitse tandarts voerde daar op aan dat: “schaarste niet noodzakelijkerwijs een tekort met zich meebrengt, maar ingeval er sprake is van een tekort is er wel altijd sprake van schaarste”.

De rechter consulteerde hierna deskundigen over het tekort aan tandartsen in ons land in 2011, het moment van vestiging van de Duitse collega. Hieruit blijkt dat sinds 2005 zich jaarlijks gemiddeld 180 buitenlandse tandartsen in Nederland vestigen en studeren aan de Nederlandse universiteiten ieder jaar gemiddeld 255 tandartsen af. Die buitenlandse instroom is tot 2028 nog steeds nodig om vraag en aanbod in evenwicht te houden en het tekort aan tandartsen in Nederland te compenseren. Volgens het Hof kan hieruit niet anders worden geconcludeerd dan dat tandartsen op de Nederlandse arbeidsmarkt schaars zijn. De 30%-regeling werd toegewezen en de Duitse tandarts kon met terugwerkende kracht rekenen op zijn belastingvoordeel. De Hoge Raad bevestigde de uitspraak.

Bron: NRC Handelsblad, 14 oktober 2013