Bloedserieus
Op 6 oktober 2017 werd door de Vereniging Medisch Tandheelkundige Interactie (VMTI) het congres ‘Bloedserieus’ georganiseerd over afwijkingen van het bloed, bloedvaten en de uitingen daarvan in de mondholte. Aan de hand van animaties legde stollingsdeskundige Saskia Middeldorp op duidelijke wijze de bloedstelping uit. Vervolgens beschreef zij de voordelen van het gebruik van Directe Orale Anticoagulantia (DOACs) ten opzichte van vitamine K-antagonisten: minder bijwerkingen, stollingscontrole door de trombosedienst is niet noodzakelijk en – indien noodzakelijk - een kortere onderbreking bij bloedige ingrepen.
Klinisch hematoloog Bart Biemond testte met een kwis interactief de kennis van aanwezigen over anemie, waarna hij de verschillende oorzaken van bloedarmoede besprak. Speciale aandacht ging hierbij uit naar sikkelcelanemie. Neurochirurg Peter Willems behandelde structurele afwijkingen van bloedvaten. Vervolgens liet hij met videofragmenten zien hoe hij op fascinerende wijze deze afwijkingen minimaal invasief behandelt, bijvoorbeeld door het injecteren van weefsellijm met een catheter.
Hematologe Mette Hazenberg besprak vol empathie verschillende casus van patiënten die met chemotherapie en stamceltransplantatie waren behandeld, en ging hierbij in op het nut van dentogeen focusonderzoek. Volgens Hazenberg lijkt dit vooral belangrijk bij autologe stamceltransplantatie waarbij stamcellen uit het bloed van de patiënt zelf worden gebruikt, en minder belangrijk bij gebruik van donorstamcellen. Laatstgenoemde hebben risico op graft-versus-hostziekte (GVH-ziekte), waarbij de donorcellen lichaamseigen cellen aanvallen. Hazenberg wees erop dat GVH-ziekte echter ook een voordeel kan hebben: hierdoor kunnen bij leukemie resterende tumorcellen worden opgeruimd .
Judith Raber-Durlacher ging nader in op de orale complicaties van stamceltransplantaties en de wijze waarop tandartsen kunnen helpen deze te voorkomen. Bij voorkeur 2 à 3 weken voor aanvang met chemotherapie moet de orale microbiologische belasting zoveel mogelijk worden gereduceerd. Hierbij is het beter om niet zoveel mogelijk te extraheren, maar in plaats daarvan te scalen en rootplanen, en eventuele wortelresten en trauma te verwijderen. Helaas zijn sommige maligniteiten dermate acuut dat de tijd hiervoor ontbreekt.
Samenvattend kan gesteld worden dat de VMTI een interessant congres heeft georganiseerd met 5 goede sprekers die deze ingewikkelde materie boeiend wisten te presenteren.
(H.S. Brand, redactiemedewerker)