Coronamaatregelen beïnvloeden mondzorg voor doven en slechthorenden

Mensen met beperkingen worden extra geraakt door de coronamaatregelen, stellen Micheal Levit en Leah Levit in het Journal of the American Dental Association. Zij menen dat het voor doven en slechthorenden gedurende de COVID-19-pandemie een uitdaging is om tandheelkundige zorg te ontvangen vanwege een aantal obstakels.

Een veelvoorkomende beperking is het verlies van gehoor. In Nederland schaffen ongeveer 150.000 mensen per jaar een gehoortoestel aan en is een met de leeftijd oplopend aantal mensen doof of slechthorend. In 2019 waren er ongeveer 800 duizend mensen met slechthorendheid geregistreerd bij huisartsen.

Een van de meest voor de hand liggende belemmering voor doven en slechthorenden in de tandartspraktijk is het zoveel mogelijk dragen van een mond-neusmasker. De maskers zorgen ervoor dat het niet meer mogelijk is lip te lezen en dit verslechtert de verstaanbaarheid. Gezichtsmaskers resulteren in een 4% afname van de verstaanbaarheid. Dit wordt nog versterkt door het feit dat 60 tot 70% van de communicatie non-verbaal is en mede gestuurd wordt door gezichtsuitdrukking en expressie.

Een tweede ongemak waar deze patiëntengroep als gevolg van de coronamaatregelen tegenaanloopt is het advies om zoveel mogelijk alleen te komen. Vaak vertrouwen doven en slechthorenden op een meegekomen partner om de boodschap te begrijpen of later nog eens te bespreken. Ook de 1,5 metermaatregel bemoeilijkt de communicatie en plaatst zowel patiënt als tandarts voor een dilemma om luidsprekend de gebitsproblemen uit te leggen in een toch al lawaaiige omgeving die vaak als stressvol wordt ervaren.

Levit en Levit adviseren dove en slechthorende patiënten in de praktijk tegemoet te komen door te informeren naar gehoorklachten en te kijken of de patiënt een gehoorapparaat draagt. Als dat zo is, moeten tandartsen zich ervan bewust zijn dat de informatie niet altijd goed over kan komen en dat patiënten schroom ervaren om te vragen de informatie nog een keer te vertellen. Het is daarom raadzaam de patiënt te vragen of deze de informatie goed begrepen heeft.  Desnoods kan geschreven informatie worden gebruikt. Vaak heeft ‘gewoon’ harder praten een tegengesteld effect en levert het toegenomen volume juist ruis op. Beter is het volgens Levit en Levit om rustiger en goed te articuleren en de ’t‘- en ’ch’-klanken te benadrukken. Dit alles in een positieve en begripvolle omgeving.

(Bron: J Am Dent Assoc, december 2021)

(Beeld: Shutterstock)