Esthetische tandheelkunde is volop in ontwikkeling

In het Journal of Dental Research verscheen een uitgebreid overzicht van de evolutie die de esthetische tandheelkunde de afgelopen 100 jaar heeft doorgemaakt en wat er verwacht kan worden voor de toekomst. De afgelopen 10 jaar zijn er diverse nieuwe en specifieke behandelingsmogelijkheden gekomen die bijdragen aan een belangrijk doel binnen de tandheelkunde: het nabootsen van natuurlijke gebitselementen en het ontwikkelen van een natuurlijke en esthetische glimlach. De verwachtte ontwikkelingen voor de toekomst focussen zich op artificial intelligence en machine learning. Op de lange termijn zullen bio-engineering en het vermogen om gebitselementen, zachte weefsels en botten te regenereren de huidige methodes mogelijk vervangen en bijdragen aan het herstellen of creëren van dentofaciale esthetiek op een zeer natuurlijke wijze met natuurlijke materialen.

Een van de belangrijkste veranderingen de afgelopen 100 jaar is de vaststelling van universele esthetische regels en richtlijnen gebaseerd op de beoordeling van natuurlijke esthetische parameters, anatomie en fysiognomie, oftewel gelaatkunde. Gelaatkunde is de wetenschap die vormen van het hoofd en gezicht bestudeert. De basis van de opgestelde esthetische richtlijnen is het doorgronden van natuurlijke tandstand en -positie, verhoudingen, tandvorm, kleur en morfologie van de frontelementen zodat de natuur zo goed mogelijk nagebootst kan worden (biomimetic dentistry). Door de toenemende vraag naar tandheelkundige esthetiek werden na 1950 esthetische richtlijnen opgesteld voor het vervaardigen van een volledige gebitsprothese. De eerste tandheelkundige specialisatie die zich richtte op esthetiek was orthodontie. Ook dat vakgebied maakte grote progressie, namelijk het verschuiven van behandelfilosofieën die vaak extracties omvatten naar de richting van expansie en molaire distalisatie.

Een andere belangrijke stap was het bleken van tanden en de ontwikkeling van geavanceerde restauratieve en prothetische materialen en technieken. Deze ontwikkeling werd ondersteund door de baanbrekende ontdekking van de mogelijkheden op adhesief gebied. Daarnaast hebben de parodontale, orale en maxillofaciale chirurgie een belangrijke ontwikkeling doorgemaakt. De implementatie van digitale technologieën in de driedimensionale planning en realisatie van echte natuurlijke, individuele en esthetische glimlachen (digital smile design) is de meest recente ontwikkeling.

Waarschijnlijk zullen artificial intelligence en machine learning leiden tot verdere automatisering van esthetische behandelplanningsprocessen. Echter, de controle van het esthetische en functionele succes van de behandeling zal voorlopig nog steeds klinisch en in de mondholte moeten worden uitgevoerd.

 (Bron: J Dent Res, november 2019)