Extractie eerste molaren bij Klasse II/1-afwijking goede behandeloptie

Promotie J.W. Booij

Extractie van de eerste blijvende maxillaire molaren voor de behandeling van een Klasse II/1-afwijking heeft een goede langetermijnprognose en kan aan de behandelmogelijkheden van Klasse II/1-malocclusies worden toegevoegd. Voordeel is dat bij deze behandelmethode de orthodontist minder afhankelijk is van de medewerking van de patiënt en er hoeven geen maatregelen genomen te worden om de verankering veilig te stellen. Dit concludeert Hans Booij in zijn proefschrift.

De beschreven behandelmethode van Klasse II/1-afwijkingen is gericht op het verplaatsen van gebitselementen waarbij de eerste blijvende maxillaire molaren worden verwijderd. Er wordt gebruikgemaakt van de natuurlijke neiging tot mesial drift van de tweede molaren en distal drift van de premolaren in de bovenkaak. Hierdoor kunnen de bovenincisieven en -cuspidaten naar achter worden verplaatst. Het doel van Booijs promotieonderzoek was om de behandelingsmethode nauwkeurig te beschrijven, te verfijnen en de kwaliteit en stabiliteit van de resultaten op lange termijn te bestuderen.

Allereerst bestudeerde Booij de manier waarop de reductie van de sagittale overbeet tot stand komt bij een Klasse II/1-afwijking nadat de eerste blijvende maxillaire molaren zijn geëxtraheerd. Hij concludeerde dat dit hoofdzakelijk tot stand kwam door retractie van het bovenfront en de ventrale groei van de mandibula alsmede protrusie van het onderfront.

Uit een vergelijking van de extractiebehandeling met een behandeling met een Herbst appliance bleek dat beide succesvol waren in de correctie van de Klasse II/1. Het mechanisme bij de extractiebehandeling was voornamelijk dentaal en maxillair terwijl de correctie door een Herbst appliance voornamelijk skeletaal was. Uit een lineaire regressieanalyse bleek dat het gelaatstype een zeer geringe invloed had op de cefalometrische veranderingen tijdens en na de behandeling. De behandelmethode gaf goede resultaten, was niet afhankelijk van patiëntmedewerking en tijdens de follow-up  2 jaar na de behandeling bleven de veranderingen beperkt.

Op 15 maart 2021 promoveerde Johan W. Booij aan de Radboud Universiteit op zijn proefschrift ‘Treatment of Class II Division 1 malocclusion after maxillary first permanent molar extractions’. Promotoren waren prof. dr. A.M. Kuijpers-Jagtman en prof. dr. C. Katsaros.