Herstel kaakbeendefecten mogelijk en betaalbaar dankzij membranen

Onderzoekers hebben een eenvoudig en goedkoop systeem ontwikkeld om patiënten met complexe, grote of diepe wonden op het lichaam of in de mond beter te kunnen helpen dan met de huidige behandelwijze.

De nieuwe LPRF-methode maakt gebruik van bloed van de patiënt dat wordt afgenomen in buisjes. Deze buisjes gaan in een centrifuge en na 12 minuten heeft er zich in elk buisje een slijmerige massa gevormd, waarvan daarna membranen kunnen worden gemaakt. Deze membranen zijn opgebouwd uit een stevig fibrine-netwerk met daarin tal van witte bloedcellen en geactiveerde bloedplaatjes.

De membranen hebben een aantal zeer interessante eigenschappen. De belangrijkste is dat ze het lichaam een ‘toolbox’ aanreiken, waarmee het de wond alsnog zelf kan genezen. Ze geven een aantal stoffen vrij die de reorganisatie van de bloedvoorziening bevorderen en het bekledend weefsel helpen bij de finale sluiting van de wonde. Een van de van mogelijke toepassingen is dat het atrofiëren van het kaaksbeen na verlies van een tand kan worden vertraagd.

Voor de tandheelkunde heeft de techniek veel potentieel. Professor Marc Quirynen van de Eenheid Parodontologie en Orale Microbiologie van de KU Leuven: “In de tandheelkunde moeten we vaak delen van het kaakbeen herstellen om nadien tandimplantaten te kunnen plaatsen. Vroeger gebruikten we daarvoor een bot-substituut van gemalen dierlijke botten. Met de LPRF-methode brengen we de membranen aan op de gewenste locatie en geneest het lichaam zichzelf.”

Quirynen noemt de methode ook veilig doordat wordt gewerkt met materiaal dat eigen is aan de patiënt.

(Bron: KULeuven, 12 oktober 2016)