Hoe lang mag je iemand vragen zich vast te leggen?

Column

Toen ik als 18-jarige aan het begin van mijn studie tandheelkunde stond, vond ik die studie (destijds 5 jaar) erg lang. Ik twijfelde of ik mezelf wel voor zo’n tijd wilde binden. Maar afgelopen maand zag ik studenten vol goede moed aan een traject van wel 14 jaar beginnen!

Tijdens het doen van mijn vrijwilligerswerk als tandarts voor Mercy Ships zag ik zoveel ellende door het gebrek aan mondzorg in West-Afrika dat ik graag meer wilde betekenen voor de lokale bevolking. Daarom zijn mijn man en ik een stichting gestart met de focus op het verbeteren van de lokale toegang tot mondzorg. Met deze stichting kunnen we heel concreet projecten ondersteunen die hieraan bijdragen.

We bezochten afgelopen jaar meerdere klinieken en kwamen zo in contact met een missionaire federatie, een samenwerking van 30 ziekenhuizen en klinieken die probeert gezondheidszorg toegankelijk te maken voor mensen in afgelegen gebieden en met weinig inkomsten. Op dit moment is hun grootste probleem de aanwas van tandartsen. Zo bezochten we een ziekenhuis waarin een tandartspraktijk met een nieuwe stoel was gerealiseerd, maar waar geen tandarts aanwezig was om er patiënten te behandelen.

Wij besloten met deze federatie samen te werken om voor specifieke klinieken tandartsen op te leiden. De lokale klinieken werven zelf in hun omgeving studenten die de opleiding mogen doen. Deze studenten worden hiervoor voor een deel gesponsord door de kliniek en voor een deel door onze stichting. De federatie regelt de organisatie hiervan, zij maken onder andere de contracten voor de studenten.

Onderdeel van het contract is dat de studenten beloven na de gesponsorde tandheelkundeopleiding (die hier 7 jaar is) minimaal 7 jaar te gaan werken in de kliniek die ze geworven heeft. Bij elkaar opgeteld dus een contract voor 14 jaar. Dit studiejaar tekenden de eerste 3 studenten dit contract en startten met hun studie.

Ik begrijp dat de studie hier duur is en dat het voor deze studenten een uitgelezen kans is om de opleiding gesponsord te kunnen volgen. De studenten zelf waren dan ook vol goede moed. Maar kunnen we wel van hen vragen om een contract te tekenen voor 14 jaar? Is dat niet een te grote eis, ketenen we ze nu vast? Is dit ethisch wel verantwoord?

Aan de andere kant, als ik zie hoe veel jonge hoogopgeleide mensen hier geen vast inkomen hebben (er werken zo’n 200 tijdelijke krachten op ons schip) is het inderdaad een enorme kans.  En deze studenten  kunnen straks als tandartsen duizenden mensen helpen, een enorme impact op de bevolking hier.

Ik realiseerde me: ook ik tekende toen ik nog jong was een zeer langdurig contract. Niet voor 14 jaar, maar ‘tot de dood ons scheidt’. Ik was ook jong en zag het heel positief in. Nu is het alweer ruim 16 jaar later en ik zou het zelf zo weer doen!

(Beeld: Marijke Westerduin)

Marijke Westerduin, tandarts en vrijwilliger bij Mercy Ships, zal de komende periode elke maand een column schrijven voor het NTVT. Marijke is in 2007 afgestudeerd als tandarts aan het Radboudumc. Daarna heeft zij als tandarts in de algemene praktijk en in een kindertandheelkundige kliniek gewerkt. Daarnaast heeft Marijke ook 7 jaar als docent gewerkt aan de opleiding tandheelkunde van het Radboudumc. In het verleden heeft ze, via Mercy Ships, 7 maanden als tandarts gewerkt in Togo en kortstondig in Zambia en Guinee. Momenteel is ze voor een periode van 2 jaar aan het werk als Lead Dentist in West-Afrika, vanaf een ziekenhuisschip van Mercy Ships. Marijke zal daar werken aan haar droom: de toegang tot mondzorg in West-Afrika verbeteren. Dit doet ze ook door middel van haar stichting: Stichting Improve. Ze neemt jullie de komende maanden graag mee in wat zij meemaakt en wat haar gedachten daarbij zijn.
Op 16 mei 2022 verscheen een podcast over 'Mondzorg over grenzen' waarbij Marijke te gast was.

Naar alle columns