Implantologie 2013

Op 1 februari 2013 bespraken Daniel Wismeijer, Gordon van der Avoort, Henny Meijer, Marco Cune en Patrick Oosterwijk op het congres 'Implantologie 2013' wat een tandarts anno nu moet weten over orale implantologie.
Interessant was de casus van 2 centrale incisieven op implantaten bij een 18-jarig meisje. De vraag was of 18 jaar niet te jong is om te implanteren, aangezien het implantaat als het ware omhoog groeit als men op te vroege leeftijd implanteert. Meijer baseerde zich op het postuur van het kind in vergelijking tot de ouders. Als het kind er uitgegroeid uitziet, kan er volgens Meijer worden geïmplanteerd, met een ondergrens voor zowel jongens als meisjes van ongeveer 18 jaar. Na extractie van de centrale bovenincisieven werd bij de 18-jarige patiënt meteen geïmplanteerd en konden dezelfde dag de noodkronen via het laboratorium worden gemaakt en geplaatst. Na 3 maanden werden de definitieve kronen geplaatst op zirconium implantaatopbouwen. Daarbij heeft verschroeven de voorkeur om achterblijvende cementresten te voorkomen en ook om eventueel later de kronen te kunnen losmaken.
Een implantaatgedragen brug voor de gebitselementen 35-37 werd besproken door Marco Cune. Hij is voorstander van een boormal die dwingend de locatie van de implantaten voorschrijft. De brug werd bij voorkeur verschroefd, zodat verwijderen makkelijk is in verband met reparaties bij eventuele porseleinbreuk dat bij 30% van de bruggen op implantaten voorkomt. De knobbels werden gemaakt in een verminderde steilheid, om zijdelingse belasting zoveel mogelijk te voorkomen.
Bij de volledige gebits prothese op 2 implantaten in de onderkaak koos Daniel Wismeijer voor een titanium steg zonder extensies. Een veilige oplossing volgens hem omdat er geen problemen met slijtage van drukknoppen of met afbrekende extensies zijn te verwachten. Door te kiezen voor een U-vormige steg is de retentie voldoende. Opvallend detail was dat een gebitsprothese op implantaten nauwelijks meer kauwvermogen geeft.
Patrick Oosterwijk had zijn reserves over zirconium. “ ls titanium een werkpaard is, dan is zirconium een primadonna”. Volgens hem moet met kennis van zaken worden gehandeld, aangezien beslijpen de sterkte al beïnvloedt. Voor kronen in de zijdelingse delen was hij niet afkerig van het vertrouwde metaalkeramiek. Tekenend vond hij dat fabrikanten op zirconium implantaatopbouwen 5 jaar garantie geven en op titanium implantaatopbouwen levenslang.
Bot kan ‘moe’ worden bij langdurige overbelasting, waardoor langzame resorptie kan optreden, zo betoogde Gordon van der Avoort. Zolang er nog geen botafbraak is, bij pocketdieptes van minder dan 5 mm, kan er nog sprake zijn van een reversibele mucositis. Blijft deze echter een aantal maanden bestaan, dan kan peri-implantitis met botafbraak optreden. Behandeling bestaat volgens Van der Avoort uit het bestrijden van de biofilm met mechanische middelen en eventueel een flapoperatie. Voor de dagelijkse mondhygiëne rond implantaten zijn ragers of gaasstrookjes geschikt. (A.M. van Luijk, redacteur)