IPOP is klinisch relevantie validatiemethode voor gebruik implantaatboormallen

Luc Verhamme deed onderzoek naar virtuele preoperatieve planning en het gebruik van boormallen in de implantologie. Om de afwijking tussen de geplande en postoperatief bereikte implantaatposities op een klinische relevante manier in beeld te brengen en daarmee de oorzaak van de onnauwkeurigheid te duiden, werd een nieuwe validatiemethode, de zogenoemde Implant Position Orthogonal Projection (IPOP), ontwikkeld en door Verhamme gevalideerd. Vervolgens gebruikte hij de methode om het gebruik van boormallen te evalueren. Zo stelde hij vast dat bij een niet-geaugmenteerde edentate bovenkaak een precieze positionering van de boormal in vooral anterieure/posterieure richting van groot belang is voor reductie van afwijkingen in buccale als mesiale richting. Bij patiënten met een extreme geresorbeerde bovenkaak die eenzelfde behandeling ondergingen, stelde Verhamme onacceptabele afwijkingen (groter dan 0,5 mm) tussen planning en uiteindelijke plaatsing vast. Vervolgens voerde hij klinisch onderzoek uit waarin osteosyntheseschroeven werden gebruikt om de boormal af te steunen en evalueerde de onnauwkeurigheid wederom met IPOP. Bij deze patiënten was de gemeten afwijking klinisch wel acceptabel.

Op 20 juni 2018 promoveerde de heer Luc M. Verhamme aan de Radboud Universiteit Nijmegen op zijn proefschrift ‘Clinical evaluation and improvement of guided implant surgery’. Promotoren waren prof. dr. S.J. Bergé en prof. dr. G.J. Meijer. De copromotor was dr. T.J.J. Maal.