Juiste zorg bij gebitsslijtage vraagt om zorgvuldige anamneses
Promotie S.B. Mehta
Om de juiste zorg te bieden aan patiënten met gebitsslijtage moet een zorgvuldige anamnese worden afgenomen om de etiologie van de slijtage te kunnen achterhalen. De mate van gebitsslijtage blijkt een significant effect te hebben op de kwaliteit van leven van patiënten. Het beoordelen van (erosieve) tandslijtage moet daarom als onderdeel van de algemene beoordeling van de mondgezondheid worden geïntegreerd. Dit blijkt uit het promotieonderzoek van Shamir Mehta.
Het doel van Mehta’s promotieonderzoek was het vergelijken van gebitsslijtage-indicatiesystemen met oraal-gerelateerde kwaliteit van leven, naleving van het gebruik van de indicatiesystemen door algemene practici, impact van een e-learning op de beoordelingen van gebitsslijtage en de vergelijking tussen beoordeling op gipsen modellen of op intraorale digitale scans. De 2 indicatiesystemen die centraal stonden in dit proefschrift waren: de Basic Erosive Tooth Wear Examination (BEWE) en het Tooth Wear Evaluation System (TWES).
Allereerst keek Mehta naar de relatie tussen de ernst van gebitsslijtage en de impact op de kwaliteit van leven van volwassenen. De resultaten impliceren dat een hogere mate van slijtage geassocieerd was met een grotere orale impact op de kwaliteit van leven. Daarnaast blijkt dat er een goed niveau van professioneel bewustzijn van gebitsslijtage is bij behandelaars, maar dat er ook noodzaak is voor verbetering en uitvoering van de risico-inschatting bij patiënten met gebitsslijtage.
Uit onderzoek naar de invloed van een online trainingsmodule bij het scoren van gebitsslijtage blijkt dat de beoordeling na het volgen van de e-learning gemiddeld meer overeenstemming had met de gouden standaard dan de beoordeling voorafgaand aan de e-learning. Een e-learningmodule kan mondzorgverleners dus helpen de nodige vaardigheden op te doen voor een juist gebruik van een slijtage-index. Verder vergeleek Mehta het gebruik van de TWES om de mate van gebitsslijtage te scoren op gipsmodellen en intraoraal vervaardigde digitale 3D-scans. De betrouwbaarheid van de scores van de TWES waren op de gipsmodellen over het algemeen beter dan op de 3D-scans.
Op 30 augustus 2021 promoveerde Shamir B. Mehta aan de Radboud Universiteit Nijmegen op zijn proefschrift ‘The role and application of clinical indices for the treatment of tooth wear’. Promotoren waren prof. dr. M.C.D.N.J.M. Huysmans en prof. dr. D.W. Bartlett. Copromotoren waren dr. B.A.C. Loomans en dr. ir E.M. Bronkhorst