Lachen zo’n cursus...

Weer terug naar schoolbanken, en als vanouds met de metro naar de universiteit. Ik ga er binnenkort de nascholingscursus ‘Lachgassedatie’ volgen. Tweeënhalf jaar na mijn start op de arbeidsmarkt als tandarts is er weer ruimte voor tandheelkundige verdieping. Als junior tandarts krijg je in het begin genoeg ‘voor de kiezen’. Elke dag was er wel een leermoment en aan uitbreiding van mijn behandeltechnieken kwam ik echt niet toe. Maar ik kan steeds meer op mijn inmiddels opgebouwde ervaring vertrouwen. Behandelingen, waar ik eerst enigszins gespannen aan begon, overzie ik nu beter en werk ik rustig af. Ik ben dus wel weer klaar voor iets nieuws!

De cursus bestaat uit een theoretisch en een praktisch deel. Over dat praktische deel heb ik geen zorgen, dat gaat wel lukken (en dan te bedenken dat ik het tijdens mijn opleiding tandheelkunde Spaans benauwd kreeg van docenten die over mijn schouder meekeken), aan de stoel ben ik tegenwoordig ook nog maar moeilijk gek te krijgen. Assistentes, stagiaires en tandartsen die soms meekijken, ik heb er geen last meer van. Maar als ik weer boven een dikke leerpil hang, voel ik toch de spanning oplopen voor het aanstaande tentamen en óók voor de eerste toepassing in de praktijk. Ik vraag me af of mijn angst om te falen sterker is omdat ik mijn titel al binnen heb, of kijk ik er tegenop om weer als ‘beginner’ op de patiënt over te komen?

In mijn huidige praktijk werk ik al geruime tijd. Ik ken de computersystemen, ik weet welke materialen er aanwezig zijn en alle verwijzers in de omgeving zijn me bekend. De ingrediënten om tijdens de behandelingen ervaren en professioneel over te komen zijn aanwezig, en toch weet ik nu al dat de eerste behandeling waar ik mijn nieuw verworven kennis inzet onwennig zal zijn. Tegelijkertijd besef ik ook heel goed dat als ik mijn grenzen niet durf te verleggen, ik nooit verder zal groeien. Dus stap ik over mijn angst heen.

Op zoek naar proefpatiënten boden mijn ouders zich aan. Lachen in de tandartsstoel, dat willen ze wel meemaken. Ze zijn bijna nog enthousiaster dan ik.