Lichtomstandigheden beïnvloeden intraorale scans

Promotie M. Revilla-León

Omgevingslicht blijkt invloed te hebben op de nauwkeurigheid van intraorale scanners. Dit blijkt uit promotieonderzoek van Marta Revilla-León, waarin zij de nauwkeurigheid van specifieke delen van de digitale workflow, die tot doel heeft om het conventionele opwasproces digitaal als 3D-weergave van een patiënt te presenteren, evalueerde.

Allereerst keek Revilla-León naar de invloed van het omgevingslicht op de scannauwkeurigheid en mesh-kwaliteit van intraorale scanners, zowel in het laboratorium als in een klinisch situatie. In beide situaties werden significante verschillen gevonden voor de nauwkeurigheidswaarden tussen de verschillende intraorale scansystemen, zowel onder gelijke als onder verschillende lichtomstandigheden. In alle groepen was de standaarddeviatie hoger dan de gemiddelde fouten van de meetwaarde, wat betekent dat de relatieve precisie laag was. Daarnaast werden significante verschillen gevonden in mesh-kwaliteitswaarden tussen bijna alle verlichtingsgroepen, waarbij de operatielamp de beste gemiddelde waarden had en de situatie zonder licht de slechtste.

Ook keek de promovenda naar de invloed van de omvang van het te scannen object: een complete bovenkaak of alleen het eerste kwadrant. Er werden significante verschillen gevonden tussen de verschillende geteste lichtomstandigheden. Een opname van slechts een deel van de bovenkaak leidde tot betere nauwkeurigheid in vergelijking met een opname van de volledige bovenkaak. Bij de opname van een deel van de bovenkaak gaf de operatielamp de laagste absolute fout.

De resultaten van de onderzoeken in dit proefschrift tonen een duidelijke invloed aan van de verlichtingssterkte van het omgevingslicht op de scannauwkeurigheid en mesh-kwaliteit tussen verschillende intraorale scanners. De optimale omstandigheden variëren tussen de scanners en de intraorale scantechnologieën. Daarnaast kan het zijn dat de aanbevolen verlichtingssterkte van het omgevingslicht om de scannauwkeurigheid te maximaliseren, niet gelijk is aan de aanbevolen verlichtingssterkte voor de beste mesh-kwaliteit.

Op 15 september 2021 promoveerde Marta Revilla-León aan de Universiteit van Amsterdam op haar proefschrift ‘Integration of facial and intraoral scanning technologies for prosthodontic rehabilitations’. Promotor was prof. dr. A.J. Feilzer en copromotor was prof. dr. M.Özcan.