Miljoen minder cariëslaesies bij frisdrankbelasting

Onderzoekers van het Radboudumc vroegen zich af wat het effect op het aantal cariëslaesies zou zijn als de belasting op zoete frisdranken met 20% zou worden verhoogd, ervan uitgaande dat consumenten overstappen van zoete naar ongezoete drankjes. Aan de hand van hun berekeningen concluderen zij dat de gezondheids- en financiële opbrengsten aanzienlijk zijn.

 “Met de Nederlandse situatie als uitgangspunt hebben we berekend dat zo’n verhoging een miljoen minder gaatjes oplevert. De gemiddelde Nederlander krijgt er 2 extra gaatjesvrije jaren bij. Het grootste effect zien we bij kinderen in de leeftijd van 6 tot 12: het gebit van meisjes blijft door die belasting 6 jaar langer gaatjesvrij, bij jongens is dat zelfs 9 jaar”, aldus Milica Jevdjevic, onderzoeker Kwaliteit en Veiligheid van Mondzorg van het Radboudumc.

Vaak worden obesitas en diabetes als argumenten gebruikt voor de invoering van een ‘suikerbelasting’ op zoete frisdranken, omdat door de grote hoeveelheid suiker en dus calorieën in deze drankjes de kans op zwaarlijvigheid of diabetes bij consumptie ervan is vergroot. Een ander argument zou ook de mondgezondheid kunnen zijn. Wereldwijd hebben immers meer dan 2,5 miljard mensen in meer of mindere mate last van aangetaste gebitselementen. Dat gaat gepaard met een verminderde kwaliteit van leven, beperkingen in het sociaal functioneren en aanzienlijke gezondheidsproblemen. Bovendien levert het een behoorlijke economische belasting voor de maatschappij op.

Volgens de onderzoekers levert een belastingverhoging van 20% op zoete frisdranken ook financiële besparingen op in de gezondheidszorg. Jevdjevic: “De administratieve lasten voor invoering en invordering van de belasting schatten we in op ruim € 37 miljoen, waar dan een belastingopbrengst tegenover staat van bijna € 3,5 miljard. Bovendien zal de maatregel een besparing opleveren aan tandartskosten doordat er minder ingrepen nodig zijn.” Uit hun kosten-effectiviteitsanalyse bleek dat er in totaal € 159 miljoen zou kunnen worden bespaard op de mondzorguitgaven.

De resultaten van deze kosten-effectiviteitsanalyse zijn gepubliceerd in Public Health (2019; 169: 125-132).

(Bron: Radboudumc, 28 maart 2019)