Minder genen dan gedacht

Nieuw onderzoek stelt de grootte van het menselijke genoom sterk naar beneden bij naar 19.000 coderende genen. Dat zijn er 1.700 minder dan men tot voor kort dacht.

DNA is onder te verdelen in coderend DNA (of genen) en niet-coderend DNA. Het coderende DNA codeert voor eiwitten: het bevat codes voor één of meerdere eiwitten. Niet-coderend DNA wordt ook wel junk DNA genoemd. Die term is echter omstreden: steeds meer onderzoeken tonen aan dat dit als afval bestempelde genetische materiaal wel degelijk een functie heeft.

De onderzoekers spoorden meer dan 12.000 eiwitten op en achterhaalden bij welk deel van het genoom deze hoorden. Ook analyseerden ze duizenden genen die niet in deze eerste analyse opdoken. “1.700 genen waarvan we dachten dat ze eiwitten produceerden, doen dat om verschillende redenen vrijwel zeker niet,” zeggen zij.

Vermoed wordt bovendien dat meer dan 90% van de menselijke genen eiwitten voortbrengen die hun oorsprong honderden miljoenen jaren geleden vonden. Meer dan 99 procent van de genen vinden hun oorsprong 50 miljoen jaar geleden: nog voor de primaten ontstonden. “Onze studie wijst erop dat de verschillen tussen mensen en primaten op het niveau van genen en eiwitten heel klein zijn. Het aantal nieuwe genen dat mensen van muizen onderscheidt (de genen die sinds we ons van de primaten scheidden zijn geëvolueerd) kan wel eens kleiner zijn dan10.” Echter, niet het aantal genen, maar de manier waarop die genen gebruikt worden, is de bron van de complexiteit van de mens.

(Bron: Scientias, 4 juli 2014)