"Oh wist ik het maar"

Onder bovenstaande titel hield de Van Hoytemastichting op 25 november 2016 in Apeldoorn een congresdag over ontwikkelingen binnen vakgebieden die grote relevantie hebben voor tandartsen-algemeen practici.

Tandarts-endodontoloog Michiel de Cleen behandelde de apexresectie anno 2016. Belangrijke elementen hiervan zijn volgens De Cleen een loodrechte bevel op de lengteas en retrograad prepareren met ultrasone tips. Voor het restaureren verdienen moderne biokeramische materialen de voorkeur.

Mka-chirurg Jan de Visscher toonde een groot aantal afwijkingen die in de mondholte kunnen optreden. In dialoog probeerde hij de congresgangers te helpen om onderscheid te kunnen maken tussen wanneer iets ‘pluis’ is en wanneer niet.

Vervolgens besprak mka-chirurg Erik van der Meij de diagnose en behandeling van verstopte speekselklieren. Hij illustreerde zijn voordracht aan de hand van video-opnamen, waarin werd getoond hoe met een sialendoscoop op minimaal invasieve wijze ingrepen kunnen worden verricht.           

Longarts Michiel Eijsvogel besprak anatomische factoren die een rol spelen bij het obstructief slaapapneu syndroom (OSAS), en benadrukte de relatie met hypertensie. Behandeling met Continuous Positive Airway Pressure (CPAP; ofwel continue positieve luchtwegdruk) reduceert bij patiënten met ernstige OSAS het risico op acute hartdood. Eijsvogel stelde dat een maxillomandibulaire osteotomie door velen als een ernstige ingreep wordt beschouwd, maar bij matige tot ernstige OSAS een uiterste effectieve behandeling is. Twee jaar na de ingreep zijn de slaapapneu en de kwaliteit van leven nog steeds sterk verbeterd ten opzicht van de preoperatieve periode. Een nieuwe behandeling die bij een subgroep patiënten succes lijkt te hebben is het implanteren van een pacemaker die de nervus hypoglossus stimuleert.

Koos Timmenga, zowel mka-chirurg als kno-arts, zoomde in op de anatomie van de neus- en bijholten en toonde vervolgens met videofragmenten hoe deze holten met een endoscoop kunnen worden onderzocht en hiermee operaties aan de sinus kunnen worden verricht.

Tot slot presenteerde mka-chirurg Hossein Ghaeminia zijn promotieonderzoek naar de voordelen en mogelijke risico’s van het verwijderen van klachtenvrije derde molaren. Niet extraheren verhoogt volgens Ghaeminia niet het risico op crowding en cysten, wel op schade aan de tweede molaar. Het risico op complicaties is, indien wordt besloten wel te extraheren, verhoogd bij vrouwen, ouderen, diepe impactie en minder ervaren operateurs. Inflammatoire complicaties kunnen worden gereduceerd door de patiënt na 48 uur de extractiewond te laten spoelen met water.