Onder de loep! Jorien Tuin

Jorien Tuin is promovenda aan de Rijksuniversiteit Groningen en doet sinds 1 juli 2014 onderzoek bij de afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie van het UMCG. Promotoren van haar onderzoek zijn prof. dr. A. Vissink en prof. dr. F.K.L Spijkervet. Dr. J. Jansma en dr. R.H. Schepers begeleiden het onderzoek als copromotoren. De redactie van het Nederlands Tijdschrift voor Tandheelkunde stelde 8 vragen over het onderzoek.

Wat onderzoek je?

Mijn promotieonderzoek gaat over de rol van vetweefsel binnen de mondziekten, kaak- en aangezichtschirurgie. Vetweefsel heeft verschillende eigenschappen: enerzijds bevat het de grote vetcellen die gebruikt kunnen worden als vulmiddel, en anderzijds bevat vet grote hoeveelheden stamcellen die gebruikt kunnen worden voor therapeutische doeleinden.

De volume-eigenschappen van vet worden gebruikt bij lipofilling. Bij deze procedure wordt vet afgenomen vanuit een locatie elders in het lichaam, bijvoorbeeld de buik. Vervolgens wordt het terug­geplaatst in de delen van het gelaat die vulling behoeven. Lipofilling kan worden gebruikt voor esthetische redenen (verjonging) of voor het vullen van volumedefecten na trauma, bij congenitale afwijkingen of na oncologische resecties en reconstructies. In mijn promotie­onderzoek richt ik mij vooral op het volumebehoud van geïnjecteerde vet. Daarnaast onderzoek ik of stamcellen uit vet gebruikt kunnen worden als celtherapie, bijvoorbeeld om te gebruiken bij de behandeling van osteoartritis van het kaakgewricht.

Wat is je drijfveer om onderzoek te doen?

Tijdens mijn geneeskundestudie was ik meer een doener dan een denker en dacht ik dat onderzoek doen niets voor mij was. Door mijn wetenschappelijke stage, die ik in het kader van mijn geneeskundestudie in Philadelphia (Verenigde Staten) liep, ontdekte ik echter hoe interessant het is om onderzoek te doen. De grens van het verwerven van kennis wordt immers nooit bereikt. Je brein wordt continue getriggerd door allerlei nieuwe ideeën, ethische overwegingen, juridische kaders en praktische zaken. Je volgt geen protocollen, maar je ontwikkelt de protocollen zelf.

Waarom is juist dit onderwerp interessant om te onderzoeken?

“Het is gewoon vet!” Het is een simpele en natuurlijke oplossing, iedereen heeft het en iedereen is het op de meeste plaatsen liever kwijt dan rijk.

Wat zijn de belangrijkste hypothesen en onderzoeksvragen?

De belangrijkste vraag is wat de voorspellers zijn van het volume­behoud van de lipofilling: leeftijd, menopauze, roken? Of wellicht blijken andere zaken een rol te spelen die antwoord geven op de vraag waarom de ene patiënt meer retentie van vet heeft dan de ander. Dit volumebehoud wordt gemeten met driedimensionale camera’s. Daarnaast evalueren we niet alleen objectief of de behandeling slaagt, maar ook of een patiënt zichzelf mooier vindt en een tevredener mens is geworden. Of het objectieve en subjectieve resultaat op een lijn liggen, is nog maar de vraag.

Hoe is het onderzoek opgezet?

Het onderzoek is longitudinaal prospectief opgezet. Dat wil zeggen dat alle patiënten die een lipofilling procedure ondergaan gedurende 1 jaar worden gevolgd. Iedere patiënt krijgt dezelfde behandeling zodat achteraf kan worden geëvalueerd welke patiëntkarakteristieken mogelijk van invloed zijn op het volumebehoud of op de patiënt­tevredenheid.

Wat is tot nu toe het grootste probleem waar je tegenaan bent gelopen?

De kracht van dit longitudinale onderzoek is de grote diversiteit van de patiëntengroep, maar dit is tegelijkertijd ook de grote vijand. Het UMCG is een tertiair centrum, waardoor een groot deel van de patiënten die bij lipofilling ondergaan een uitgebreide medische (en psychische) voorgeschiedenis hebben. Deze grote diversiteit wordt een grote uitdaging in de analyse van het volumebehoud van het getransplanteerde vetweefsel.

Op welke onderzoeksresultaten hoop je?

Er zijn geen uitkomsten waar ik op hoop. Ik hoop wel een gedegen onderzoek te kunnen afleveren waarmee mka-chirurgen patiënten meer duidelijkheid kunnen verschaffen over wanneer lipofilling zin heeft en wanneer niet. De meeste onderzoeken over lipofilling worden gedaan in privéklinieken. Ik vraag me soms wel eens af of zij ook negatieve resultaten zouden publiceren.

Wat levert dit onderzoek voor de tandheelkunde, de ­patiënt of de mondzorgverlener op?

Esthetiek wordt een steeds belangrijker onderdeel binnen de mka-chirurgie en de tandheelkunde. Dit onderzoek laat onder andere zien dat je niet aan de buitenkant ziet of een patiënt zich stoort aan zijn of haar uiterlijk. Het is aan de zorgverlener om dit onderwerp bespreekbaar te maken.