Onder- en bovenkaakexpansie op lange termijn stabiel

De langetermijnresultaten van een onder- of bovenkaakexpansie zijn stabiel, aldus het promotieonderzoek van Pieter de Gijt. Ook de behandelde patiënten waren zeer tevreden over het resultaat: op een 7-puntenschaal was de gemiddelde score een 6,4 en op een visueel analoge schaal van 0 tot 10 werd een gemiddelde score van 8 genoteerd.

De Gijt had de focus van zijn onderzoek gelegd op een behandeling van de onderkaak met een mediaanlijndistractie (mandibular midline distraction, MMD) en op chirurgisch ondersteunde bovenkaakexpansie (surgically assisted rapic maxillary expansion, SARME). Hij moest op basis van zijn literatuuronderzoek naar driedimensionale evaluatie van MDD concluderen dat er nog te weinig onderzoek naar de effecten van MMD op de wekedelen en het temporomandibulair gewricht zijn uitgevoerd om uitspraken daarover te doen. Tevens presenteerde De Gijt in zijn proefschrift een nieuwe rigide botgedragen distractor voor een MMD-behandeling: de Rotterdam Mandibular Distractor. De biomechanische eigenschappen werden vergeleken met een non-rigide botgedragen distractor. De conclusie was dat rigide distractor de voorkeur had qua biomechanica. De meeste complicaties van een botgedragen distractor waren mild en gerelateerd aan de distractor zelf. Nadelen van een botgedragen distractor zijn de mogelijkheid van dehiscentie en het ondergaan van een tweede operatie om de distractor te verwijderen.

Op 26 april 2019 promoveerde J. Pieter de Gijt aan de Erasmus Universiteit Rotterdam op zijn proefschrift ‘Long-term effects of mandibular midline distraction and surgically assisted rapid maxillary expansion’. Promotor was prof. dr. E.B. Wolvius en copromotor was dr. M.J. Koudstaal.