Oratie prof. dr. Corine Visscher – Hoofdzaken en kopzorgen

Op donderdag 22 november 2018 sprak prof. dr. Corine Visscher haar oratie uit bij de aanvaarding van het ambt van hoogleraar in de Orofaciale Fysiotherapie aan de Universiteit van Amsterdam.  Visscher nam haar toehoorders mee in een reis door de tijd, waarin zij parallel haar eigen persoonlijke ontwikkeling legde naast die van haar vakgebied. Deze reis door de tijd en de blik in de toekomst werd onderverdeeld in 3 ‘hoofdzaken’, te weten de diagnostiek van aandoeningen van het kauwstelsel, hoofdpijn en pijneducatie.

Tijdens het laatste jaar van haar opleiding fysiotherapie aan de Hogeschool van Amsterdam kwam Corine Visscher voor het eerst in aanraking met haar huidige vakgebied door een stage bij de sectie Orale Kinesiologie van het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam (ACTA). De multidisciplinaire aanpak (tandarts-gnathologen, fysiotherapeuten en psycholoog) sprak haar aan. Het was de toenmalige hoogleraar Chiel Naeije die haar een promotieplaats aanbood en daarmee haar carrière een onomkeerbare richting gaf.

Corine Visscher raakte betrokken bij het internationaal consortium dat zich bezighoudt met een classificatiesysteem voor de herkenning van klachten vanuit het kauwstelsel, nu genaamd de Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders (DC/TMD). Haar doelen voor de komende jaren zijn om zowel het bestaande classificatiesysteem te verbeteren (door bijvoorbeeld weerstandstesten op te nemen) en een verkortte versie van de DC/TMD te ontwikkelen (die gemakkelijk in de algemene praktijk kan worden gebruikt).

Een tweede speerpunt is onderzoek naar hoofdpijn. Het tijdig stellen van de juiste hoofdpijndiagnose blijft lastig. Dit geldt voor de primaire hoofdpijnen spanningshoofdpijn en migraine, maar ook voor een van de secundaire hoofdpijnen, de zogenoemde hoofdpijn secundair aan TMD (1 van de 3 pijndiagnoses uit de DC/TMD). Om de diagnostiek te verbeteren worden door haar vragenlijsten ontwikkeld die, door eerdere herkenning, de zorg zullen verbeteren.

Als derde en laatste aandachtspunt noemde Corine Visscher pijneducatie. Daar waar enkele decennia geleden nog puur vanuit een biologische model gedacht werd, waarbij de klachten van patiënten teruggevoerd werden naar weefselschade, is inmiddels bekend dat chronische pijnklachten meestal veel complexer zijn. Kenmerkend voor chronische pijn is dat de pijn kan blijven bestaan ondanks het feit dat er geen sprake meer is van weefselschade. Pijneducatie heeft als doel om via het bijstellen van de overtuigingen van een patiënt positieve effecten op de pijnklachten te bereiken. De ambitie is om pijneducatie te integreren in de zorg voor patiënten met kopzorgen.

(dr. Peter Wetselaar, gastredacteur)