Paro 2024, door een roze bril

Congresnieuws

Organisator Paul Kalker gaf om 09:45 uur op 12 april 2024 in het Auditorium van de RAI het startsein voor een inspirerende dag met ervaren sprekers die eigen ervaring en wetenschappelijke literatuur over het parodontium met de zaal deelden. In woord en beeld.

Een gezond parodontium is essentieel voor vorming van bot in de kaak, het genereren van gingiva, het biedt bescherming tegen infecties en het maakt de beweging van tanden en kiezen mogelijk. Als bijvoorbeeld door trauma het parodontium beschadigd raakt, kan de groei van het bot stoppen met retentie van een gebitselement tot gevolg. In het geval van een gecontroleerd trauma kan het parodontium zich daarentegen herstellen, zelfs als dat op een andere plaats in de kaak is, zoals bij autotransplantaties. Dr. Anna Louropoulou vertelde aan de hand van een paar heldere casussen dat autotransplantatie een voorspelbare behandeloptie is voor het vervangen van agenetische of door trauma afwezige gebitselementen. Uit een evaluatie van de eigen patiëntenpopulatie bleek dat deze behandeling niet langer als experimenteel gezien moet worden maar uiterst voorspelbaar is en dat met een gemiddelde follow-up van 10 jaar het succespercentage boven de 99% ligt voor nog niet volledig ontwikkelde premolaren.

Alwin van Daelen belichtte aan de hand van veel foto’s de rol die het parodontium speelt tijdens restauratieve behandelingen. Zo werd een casus getoond van een patiënt die tijdens zijn vakantie een ‘Roelvinkje’ had laten doen, waarbij alle gebitselementen van A0 kronen waren voorzien, maar zonder rekening te houden met de biologische breedte. Hierdoor was het tandvlees chronisch ontstoken en geïrriteerd. Correctie en aanpassing van het parodontium door het botniveau te verlagen leidde tot een gezonde situatie. Blijkbaar komen de patiënten van Alwin vaak terug van vakantie met tandheelkundige problemen, want zijn tip van de dag ging over een verloren gegane implantaatkroon na een botsing met een surfplank. Hij adviseerde in het front zirkoniumdioxide abutments te gebruiken zodat bij trauma de abutments afbreken en het implantaat behouden kan blijven.

In hun duopresentatie namen prof. dr. Dagmar Slot en Tim Thomassen de bezoekers mee in de flowcharts van de nieuwe richtlijn voor de parodontologie. Uitdagend aan de richtlijn, en inherent aan parodontale aandoeningen, is het feit dat er geen one-size-fits-all-behandeling bestaat. De PPS is een screening om de behoefte aan vervolgonderzoek en -behandeling in kaart te brengen. De PPS-score moet daarom niet gezien worden als een diagnostisch hulpmiddel waaraan een behandeling gekoppeld kan worden. Een handig hulpmiddel bij het vaststellen van de diagnose en de terugroeptermijn is de website perio-tools.com. De belangrijkste parameter voor een succesvolle parodontale behandeling is de coöperatie van de patiënt en diens wil zijn zelfzorg en/of rookgedrag te veranderen. Of motivational interviewing dan wel een andere cognitieve gedragstherapie, zoals COMB-B (capability, opportunity, motivation and behaviour) model, hiervoor de beste methode is, werd niet duidelijk.

Prof. dr. Fridus van de Weijden liet zien dat met de juiste nazorg het mogelijk is om parodontitis succesvol te behandelen, maar dat het succes afhankelijk is van type gebitselement, furcatie, ernst bij aanvang en roken. Stoppen met roken moet dan ook onderdeel zijn van de parodontale therapie. Eenmaal gestopt, heeft dat pas na 12 maanden een zichtbaar effect.

Prof. dr. Mark Timmerman sloot de dag af met een aantal inspirerende voorbeelden waarbij verschillende disciplines samenwerken om tot een goed eindresultaat te komen. Dat de medewerking en het gedrag van een patiënt hiervoor van eminent belang zijn stond voor alle sprekers voorop.

Dr. Vincent Zijnge, redacteur

Dit bericht delen op sociale media? Klik op de deelknop links in beeld en kies uit Facebook, X (Twitter) of Linkedin.

Naar alle nieuwsberichten