Permanente fillers melden aan de tandarts

Permanente vulmiddelen die in het lichaam worden gebracht uit cosmetische overwegingen leiden relatief vaak tot complicaties, zelfs jaren later. In een promotieonderzoek onderzocht Jonathan Kadouch hoe vaak complicaties optreden en wat de oorzaak is van die problemen.

Injecties met fillers (vulmiddelen) zijn een populair middel voor gezichtsverjonging, naast bijvoorbeeld botox. Het gebruik kan ook een medische reden hebben, zoals bij het verlies van onderhuids vetweefsel in het gezicht als gevolg van het gebruik van hiv-medicijnen.

Er bestaan tijdelijke, afbreekbare fillers en permanente fillers die niet door het lichaam kunnen worden afgebroken (uit siliconenolie of acrylaten, een groep kunststoffen). Vooral deze permanente fillers geven regelmatig problemen, zo blijkt uit het promotieonderzoek.

Kadouch was vooral geïnteresseerd in de oorzaken van complicaties die erg laat – jaren na het aanbrengen – pas optraden. Hij vond dat bij ruim een kwart van de patiënten een ‘invasief moment’ vooraf gaat aan de late complicatie.

“Denk hierbij aan een tandartsbehandeling, een tatoeage of een wondje in je gezicht.”

De aanpak is altijd om te proberen de patiënt te behandelen met niet-chirurgische middelen zoals antibiotica of afweeronderdrukkende middelen. “Helaas bleek het bij 56% van de patiënten toch nodig om chirurgisch in te grijpen, met littekens tot gevolg”, zegt Kadouch. Bij ontstekingen en abcessen had het fillermateriaal zich vaak verplaatst, met als risico dat bij een operatie niet al het materiaal wordt verwijderd en later opnieuw een ontsteking ontstaat.

Mensen zouden voorzichtig om moeten gaan met een permanente filler. Kadouch:“Vertel bijvoorbeeld aan je tandarts dat je permanente fillers hebt. Hij kan je dan vooraf aan een ingreep antibiotica geven. Hiermee verminder je het risico op een complicatie na de ingreep. En ga bij complicaties altijd naar een arts die er ervaring mee heeft”.

(Bron: Vrije Universiteit Amsterdam, 4 december, 2014)