Preutse Amerikanen? Hoe kóm je erbij!
Vandaag ben ik bijna 2 maanden in de USA en ik begin aardig gewend te raken aan de omgangsvormen van de Amerikanen. Dat begint met de begroeting: iedereen noemt elkaar keurig meneer en mevrouw. Durf het ook niet in je hoofd te halen om iemand niet te bedanken, en vergeet vooral niet te speechen wanneer het kan.Hoewel Amerikanen geregeld beweren dat ze nogal preuts zijn als het hun relaties betreft, heb ik daar inmiddels dankzij de kliniek waar ik stage loop toch een heel ander beeld van gekregen. Afgelopen week zat ik bij een van de parodontologen in opleiding en volgde nauwgezet zijn behandeling. Eerst stelde hij een gedetailleerd behandelplan op. Alles werd vooraf nauwkeurig berekend en besproken, want anders heb je hier zo maar een claim aan de broek. De patiënt in de behandelstoel had mentale steun in de vorm van een vrouwspersoon meegebracht die rustig in de wachtkamer zat te wachten. Nadat alle mogelijke behandelopties en de daaraan verbonden kosten met de patiënt waren besproken, gaf hij aan plan en kosten even te willen bespreken met zijn vrouw. Natuurlijk was ik niet te beroerd om zijn vrouw uit de wachtkamer te halen en ik vroeg hem of hij daarmee akkoord was. De patiënt begon wild met zijn hoofd heen en weer te schudden. Nee, nee, nee, dat was niet zijn vrouw, maar zijn vriendin! Onthutst keek ik hem aan, maar hij gaf aan dat hij graag een telefoon zou willen gebruiken om zijn vrouw op te bellen. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was besprak hij vervolgens het behandelplan met zijn vrouw. Gezamenlijk werd besloten hoeveel geld er kon worden gespendeerd. Geregeld, de vrouw aan de andere kant van de lijn was akkoord, hij ondertekende het behandelplan en vertrok hand in hand met zijn vriendin richting de uitgang. Kom bij mij dus niet aan met het verhaal dat Amerikanen conservatief zijn in hun gedrag, hoe kóm je erbij!
Lisa Vermeulen
Student ACTA