Promotie A.M. Renkema

Anne-Marie Renkema evalueerde de effectiviteit van orthodontische spalken. Ook keek zij naar de rol van de orthodontische behandeling en de retentiefase bij de ontwikkeling van gingivarecessies. Hiervoor volgde zij een grote groep patiënten vanaf de orthodontische behandeling tot ten minste 5 jaar na het plaatsen van de spalken.

Renkema concludeerde dat 2 vaak toegepaste spalken in de onderkaak, de een gemaakt van roestvrijstaal draad uit 1 stuk en vastgezet op de cuspidaten en de ander gemaakt van twistflex-draad en vastgezet op alle frontelementen, effectief waren in het stabiliseren van de tandstand in het onderfront na orthodontische behandeling. Beide spalken hadden echter een relatief groot aantal ‘bond-failures’. Bij enkele patiënten veroorzaakte de twistflex-spalk ongewenste veranderingen. Verder werd aangetoond dat de orthodontische behandeling en/of de retentiefase een risicofactor vormen voor het ontwikkelen van labiale gingivarecessies. De onderincisieven leken hierbij het meest gevoelig te zijn.

Renkema promoveerde op haar proefschrift ‘Permanent retentios from a long-term perspective’ op 13 december 2013 aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Promotoren waren prof. dr. C. Katsaros en prof. dr. A.M. Kuijpers-Jagtman. Copromotor was dr. P.S. Fudalej.