Promotie A. Parsa

De beeldtechniek van een cone beam-computertomografie (CBCT) is (nog) niet geschikt voor de evaluatie van botdichtheid bij het plaatsen van implantaten. Dit stelt Azin Parsa van het Academische Centrum Tandheelkunde (ACTA) in zijn proefschrift ‘Application of cone beam computed tomography in bone quality assessment prior to implant placement’ dat hij 7 oktober 2014 verdedigde aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Promotor was prof. dr. P.F. van der Stelt en dr. B.A. Hassan was copromotor.

Voor een betere hechting van het bot, en daarmee succes op de lange termijn, is het belangrijk dat een implantaat direct na het plaatsen stabiel is. Parsa onderzocht daarom met niet-levend botmateriaal de mogelijkheden voor het beoordelen van botkwaliteit met een CBTC-scan, voorafgaand aan de plaatsing van implantaten. De beelden afkomstig van de verschillende opnametechnieken werden ‘gematched’ en geëvalueerd met speciale software. Uit het promotieonderzoek kwam naar voren dat de plaats van het object in de scanner tijdens het scannen en de keuze van de scaninstellingen invloed blijken te hebben op de grijswaarden. Ook is er verschil tussen de uitkomsten van scanners van verschillende fabrikanten.

Vaak is de gebruiker van de CBCT-scan zich niet bewust van het effect van een specifieke opname-instelling of van de onvolkomenheden in de beeldkwaliteit (artefacten), zoals de beeldscherpte, vertekeningen in het beeld, ruis, en effecten op de grijswaarden van het beeld. Dergelijke effecten hangen onvermijdelijk samen met de CBCT-techniek, maar deze informatie wordt niet genoemd in de meerderheid van publicaties over CBCT-onderzoeken naar de beoordeling van botkwaliteit.

Het promotieonderzoek van Parsa kan wellicht de kloof tussen fabrikanten en onderzoekers overbruggen en tot een beter technisch en klinisch begrip leiden van de toepasbaarheid van CBCT voor de evaluatie van botdichtheid.

Bron: ACTA, 7 oktober 2014