Promotie L. Dubois

Dankzij slimme software, navigatie-apparatuur en 3D-printers is een oogkasreconstructie beter te voorspellen. Dit stelt Leander Dubois in zijn proefschrift ‘Predictability in orbital reconstruction’, waarop hij 3 juni 2016 promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam.  Zijn promotoren waren prof. dr. E. Becking en prof. dr. J. de Lange. De copromotoren waren dr. T. Maal en dr. P. Gooris.

Bij een aangezichtstrauma komen breuken van de oogkas regelmatig voor. Bij de reconstructie wordt geprobeerd de verstoorde anatomie zo goed mogelijk te herstellen door het plaatsen van een implantaat, een soort matje dat de verbrijzelde wanden van de oogkas overbrugt. Een dergelijke operatie is zeer complex en te vergelijken met sleutelgatchirurgie: het is lastig om tijdens de operatie overzicht te houden over de gehele oogkas. Het komt dan ook regelmatig voor dat een implantaat niet optimaal wordt geplaatst, waardoor er voor de patiënt diverse problemen kunnen ontstaan, zoals dubbel zien of een oog dat gaat ‘terug liggen’, wat weer kan zorgen voor esthetische en/of functionele problemen.

Leander Dubois vergeleek traditionele chirugie met endoscopisch-geassisteerde en navigatie-geassisteerde chirurgie. De laatste bleek een voorspelbaarder resultaat en significant meer controle over de implantaatpositionering op te leveren vergeleken met traditionele chirurgie. Ten slotte bleek uit zijn onderzoek hoe kleine aanpassingen in het ontwerp van het implantaat of toepassing van gepersonaliseerde 3D-geprinte implantaten de voorspelbaarheid van het resultaat kunnen vergroten. Vooral een nieuw ontwikkelde navigatietechniek is volgens Dubois veelbelovend. De huidige navigatietechnieken zijn te vergelijken met een GPS, terwijl deze nieuwe techniek een belangrijke stap is richting iets vergelijkbaars als autonavigatie.

(Bron: ACTA, 11 mei 2016)