Risico’s van verticale wortelfracturen in kaart gebracht

Promotie P.K. Angambakkam Rajesekharan

Een verticale wortelfractuur (Vertical Root Fracture) is een belangrijke oorzaak van het mislukken van een wortelkanaalbehandeling. De diagnose ervan kan moeilijk zijn en de fractuur kan vele jaren na de wortelkanaalbehandeling optreden. De gemiddelde tijd tussen de het vullen van de wortel en de klinische aanwezigheid van een verticale wortelfractuur in endodontisch behandelde gebitselementen die hersteld waren met kronen zonder wortelkanaalstift, was 4,35 (±1,96) jaar. Dat concludeert Pradeep Kumar Angambakkam Rajasekharan in zijn proefschrift.

De onderzoeker zocht naar de belangrijkste oorzaken van verticale wortelfracturen en keek zowel naar de klinische en radiografische aspecten. Ook de factoren die geassocieerd zijn met verticale wortelfracturen en de tijd tussen een wortelkanaalbehandeling en de diagnose “verticale wortelfractuur” werd onderzocht. Daarnaast keek hij naar de prevalentie van microscheurtjes in gebitselementen zonder wortelkanaalbehandeling en naar het effect van lengte van de wortelkanaalvulling op verticale wortelfracturen en het effect van in vivo wortelkanaalinstrumentatie op de vorming van radiculaire microscheuren. 

Potentiële risicofactoren voor verticale wortelfracturen waren (pre)molaren, leeftijd (> 40 jaar), geslacht (meer vrouwelijke dan mannelijke patiënten) en doorgeperste wortelkanalen. Verder rapporteerde de promovendus een prevalentie van 7,1% microscheuren in het radiculaire dentine van gebitselementen zonder wortelkanaalbehandeling. De microscheuren werden vaker aangetroffen in gebitselementen uit de onderkaak en bij oudere patiënten (> 40 jaar). Daarnaast wordt het vullen van wortelkanalen tot, of net buiten, de radiografische apex geassocieerd met verticale wortelfracturen. Tot slot concludeert Angambakkam Rajasekharan dat het in vivo prepareren van wortelkanalen met ProTaper, hand- of roterend instrumentarium niet zorgde voor de vorming van microscheuren in het dentine.

Op 15 april 2021 promoveerde Pradeep Kumar Angambakkam Rajasekharan aan de Universiteit van Amsterdam op zijn proefschrift ‘Prevalence and clinical aspects of cracks and fractures in teeth’. Promotor was prof. dr. C. van Loveren en copromotor was dr. H. Shemesh.