Slaan we door in esthetische wensen?
Esthetiek is in de tandheelkunde steeds belangrijker aan het worden. Ook ik doe mijn best om esthetisch zo netjes mogelijk te werken, maar zo mooi als ik het op sommige Instagram-foto’s voorbij zie komen, zover ben ik nog niet.
Af en toe word je in de tandartspraktijk geconfronteerd met esthetiek, daar waar ik zelf niet bij had stilgestaan. Zo zag ik onlangs een man met ontzettende kiespijn aan gebitselement 15. Er was sprake van een pijnlijke parodontitis apicalis en een endodontische behandeling werd geïndiceerd. Natuurlijk had ik maar een bijzonder korte afspraak voor deze pijnklacht, dat is vrijwel altijd bij pijnklachten, dus ik besloot een simpele endostart uit te voeren. Dat betekende in dit geval de mesiale restauratie verwijderen in verband met secundaire cariës als oorzaak van de parodontitis apicalis, cofferdam erom, ingangen verwijden, spoelen en afsluiten met cavit of tempit. Natuurlijk zou er een mooiere oplossing kunnen zijn maar hier was sprake van een ‘nood breekt wet’-situatie en de patiënt kon in ieder geval pijnvrij het weekend in. Drie uur na de behandeling belde de patiënt naar de praktijk en zei dat hij zich kapot geschrokken was. De assistent vroeg of dat kwam door de napijn, waarop de patiënt antwoordde: “Nee, de pijn is weg. Maar de vulling is hartstikke wit! Als ik lach dan zie je dat en ik moet vanavond een dansoptreden geven in blacklight!” Toen de assistent met dit verhaal mijn behandelkamer binnenkwam en vroeg wat ze hiermee moest doen, kon ik een lach niet onderdrukken. Ik liet de patiënt terugkomen en legde na werktijd een andere restauratie die de toets met het blacklight kon doorstaan.
Een ander mooi voorbeeld vond afgelopen weekend plaats, toen ik in Frankrijk getuige was op de bruiloft van een goede vriendin van mij. Omdat ze had besloten om haar gummy smile alsnog operatief te laten behandelen was ze genoodzaakt om te trouwen met brackets in haar mond. De orthodontist had een mooie witte draad geplaatst op haar witte brackets met daarbij passende witte elastiekjes. Net voor we vertrokken richting Frankrijk kreeg ik een paniekerig telefoontje dat de spaghetti bolognese roet in het eten had gegooid en dat haar elastiekjes niet meer wit waren. Ik gooide dus een extra setje in mijn koffer en op de ochtend van de bruiloft lag ik onder de Franse zon haar ‘bruids’-elastiekjes te vervangen voor de grote dag. Toch fijn als je vriendin tandarts is!
Wellicht slaan we soms wat door met onze esthetische wensen, maar zolang ik nog kan gniffelen om deze bijzonderheden, vind ik het prima!
Lisa Vermeulen, tandarts
Leestip: in het najaar zullen 3 artikelen in het NTvT verschijnen over wenstandheelkunde en de ethische aspecten daarvan.