Slaapapneu en bitjes

Slaapapneu kenmerkt zich door het stoppen van de ademhaling tijdens de slaap vanwege het collaberen van de bovenste luchtwegen. Het gevolg voor patiënten met slaapapneu is risico op slaperigheid overdag. Verreweg de meest frequente vorm is het obstructieve slaapapneusyndroom (OSAS). Patiënten met een ernstige vorm van OSAS met een apneu-hypopneu-index (AHI) worden behandeld met het inblazen van positieve luchtdruk oftewel ‘continuous positive airway pressure’ (CPAP). De plaats van een op maat gemaakt mandibulair repositie-apparaat (MRA), een bitje waarbij de onderkaak naar voren gebracht wordt, is onduidelijk.

In een onderzoek is nagegaan wat het effect is van een MRA op patiënten met een geringe vorm van slaapapneu op slaperigheid overdag.

De onderzoekers selecteerden at random 96 volwassenen die snurkten en een geringe vorm van slaapapneu hadden. Alleen patiënten die ook slaperigheid overdag hadden, voldeden aan de inclusiecriteria. De interventie was een op maat gemaakte MRA; de controlegroep kreeg een placebobitje. De primaire uitkomstmaat was de mate van slaperigheid overdag en de levenskwaliteit, die werden vastgesteld met gevalideerde vragenlijsten. Een secundaire uitkomstmaat was AHI vastgesteld met polysomnografie. De duur van het onderzoek was 4 maanden.

Uit de resultaten blijkt dat zowel de MRA als het placebobitje een gunstig effect hadden op patiënten met slaperigheid overdag en op hun levenskwaliteit. De verschillen tussen MRA en placebo waren echter niet-significant. De AHI verminderde bij patiënten met een MRA, maar bleef gelijk bij degenen met het placebobitje. In de MRA-groep wilde 85% van de patiënten ermee doorgaan; in de placebogroep was dit 52%.

Het onderzoek onderstreept dat slaperigheid overdag het belangrijkste criterium is voor de behandeling van patiënten met OSAS. CPAP dient de eerste keuze te blijven bij de behandeling van patiënten met OSAS, ongeacht de AHI. Een MRA is bij lichtere vormen een overweging.

(Bron: Ned Tijdschr Geneeskd, 15 juli 2015)