Speekselfilmonderzoek voor behandeling van droge mond

Droge slijmvliezen als gevolg van veroudering, medicamentgebruik, radiotherapie in het hoofd-halsgebied of het syndroom van Sjögren kunnen op verschillende plaatsen in het lichaam leiden tot irritatie of slijtage en in het hoofd-halsgebied tot kauw- en spraakproblemen. Deepak Halenahally Veeregowda gebruikte speekselfilms voor onderzoek naar de behandeling van droge slijmvliezen aan het Universitair Medisch Centrum Groningen.
In zijn proefschrift ‘Lubrication by salivary condition films’ stelde Halenahally Veeregowda vast dat de mond allerlei voordelen heeft als model voor onderzoek naar de behandeling van droge slijmvliezen. Ook onderstreepte hij de rol van vochtige slijmvliezen voor zintuiglijke waarnemingen. Deze kennis is bijvoorbeeld relevant voor de ontwikkeling van mondverzorgingsproducten.
In zijn onderzoek bestudeerde Halenahally Veeregowda de natuurlijk voor-komende structuren in speekselfilms die zorgen voor een goede bevochtiging van de orale slijmvliezen. Op basis van deze gegevens kan kunstmatig speeksel worden ontwikkeld. Dit is van belang voor een betere hydratatie van de mond en voor het bevorderen van functies als kauwen, slikken en spreken.

(Bron: Rijksuniversiteit Groningen)