Stembanden uit het laboratorium

Voor het eerst zijn stembanden in het laboratorium gekweekt. De stembanden werden gekweekt met cellen uit menselijke donoren. Deze cellen vormden weefsel dat lijkt op het slijmvlies van de stembanden. Onderzoekers kweekten 2 weken lang cellen in vitro. Zo creëerden ze 170 stembanden van 16 millimeter lang en 1 millimeter dik. Deze stembanden werden getest in strottenhoofden afkomstig van honden, en vervolgens op een nagebootste luchtpijp geplaatst. Daarna werd er lucht doorheengeblazen. Het resultaat was een robotachtig kazoo-geluid, dat lijkt op het menselijke stemgeluid. Een echt menselijk stemgeluid ontstaat echter pas door vervorming met de mond en keel.

De stembanden werden hierna gevormd op een 3D-model van collageen dat werd bezaaid met menselijke stembandcellen. Collageen is het element dat het meest belangrijk is voor de structuur van organen en weefsels. De cellen die werden gebruikt waren fibroblasten en epitheelcellen. Fibroblasten zorgden voor dikte en elasticiteit van het weefsel. Epitheelcellen vormden een dunne bekleding. Deze dunne laag kan tot 1.000 keer per seconde vibreren.

De onderzoekers hopen dat mensen die het nodig hebben in de toekomst volledig passende stembanden kunnen krijgen. Verwacht wordt dat de nu ontwikkelde stembanden beter werken dan de huidige toepassingen. Daarbij wordt weefsel uit de mond gebruikt. Dat weefsel is alleen niet erg geschikt als stemband.

(Bron: Universiteit van Wisconsin-Madison, 17 november 2015)