Suikerindustrie betaalde wetenschappers om nadelen suiker te bagatelliseren

In 1967 verscheen er een paper, waarin kritiek werd geuit op het feit dat suiker cardiovasculaire problemen zouden veroorzaken. Nu blijkt dat de suikerindustrie de Harvard-hoogleraren betaalden om bepaalde nadelen te bagatelliseren. Het desbetreffende paper is na 1967 nog decennialang geciteerd in veel andere papers.

Het tweedelige paper verscheen in 1967 in de New England Journal of Medicine met als titel ‘Dietary Fats, Carbohydrates and Atheroscelortic Disease‘. Twee auteurs – Mark Hegsted en Robert McGandy – kregen samen 6.500 dollar van de Sugar Research Foundation. Dat is anno 2016 zo’n 50.000 dollar. De helft ontvingen zij vooraf, de andere helft na publicatie. De auteurs gaven verzadigde vetten en cholesterol de schuld van cardiovasculaire problemen, maar wezen niet naar suiker.

De auteurs zijn inmiddels overleden. “Waarom het er dan toe doet? Omdat de suikerindustrie het onderzoek beïnvloedde”, zegt co-auteur Cristin Kearns, die onderzoek deed naar het zogenoemde ‘Project 226’. Iedereen had een hoge pet op van de Harvard-wetenschappers, waardoor de resultaten werden geaccepteerd. Het leidde er uiteindelijk toe dat steeds meer wetenschappers vet en cholesterol gingen onderzoeken, in plaats van suiker. Fabrikanten bleven suikers toevoegen aan vetarm voedsel, omdat tot de jaren tachtig van de vorige eeuw bewijs ontbrak. En dat terwijl de Harvard-wetenschappers enige decennia eerder hier al wel van op de hoogte waren.

Uit een recent onderzoek blijkt dat iemand die veel suiker eet een 3 keer zo grote kans heeft om te sterven aan cardiovasculaire problemen.

(Bron: Scientias, 26 september 2016)