Taakautonome robot plaatst implantaten

Een robot met taakautonomie plaatst orale implantaten met meer precisie dan wanneer gebruikgemaakt wordt van een dynamisch aansturingsysteem tijdens het plaatsen van een implantaat op laboratoriummodellen.

De verwachting is dat robots een steeds belangrijkere rol gaan spelen in de tandheelkunde. Er zijn al 3 verschillende robots commercieel verkrijgbaar die kunnen assisteren bij het plaatsen van implantaten. Computergestuurd plannen van het implanteren, waarbij het digitale implantaatplan met een boormal vertaald wordt naar de klinische situatie, wordt passieve begeleiding genoemd. Voor actieve begeleiding tijdens het implanteren maken robots gebruik van bewegingssensoren en camera’s waarbij de chirurg, met de boor in de hand, begeleid wordt naar de juiste positie en inzetrichting. Via verschillende niveaus van autonomie zullen robots steeds meer stappen tijdens het implanteren gaan overnemen.

Taakautonomie betekent dat de robot deelbehandelingen zelfstandig uitvoert na goedkeuring en initiatie door de chirurg. De chirurg heeft de boor niet langer vast maar volgt de behandeling op het beeldscherm en kan indien nodig ingrijpen of bijsturen. Chinese onderzoekers uit Shanghai tonen in een in vitro-onderzoek aan dat de robot met taakautonomie het implanteerplan nauwkeuriger uitvoert dan wanneer de chirurg dynamisch aangestuurd wordt tijdens het implanteren. Casuïstiek van andere Chinese onderzoekers uit Bejing en Guanzhou laat zien dat de taakautonome implanteerrobot in staat is accuraat te implanteren in de edentate bovenkaak of zygoma-implantaten te plaatsen in ernstig geresorbeerde bovenkaak.

Voordelen van computergestuurd plannen en het inzetten van robots tijdens het implanteren zijn een hogere mate van precisie, een minimaal invasieve werkwijze omdat de behandeling vaak zonder flap kan worden uitgevoerd, het vermijden van kritische anatomische structuren, prothesegestuurd implanteren en directe feedback over de botkwaliteit. De behandeling met een robot is nog niet kostenefficiënt en het vereist een aanzienlijke leercurve om de robot goed in te kunnen zetten. Daarnaast ontbreekt het nog aan voldoende wetenschappelijk onderzoek dat de hoge verwachtingen onderbouwt en de klinische protocollen optimaliseert. Dat robots niet langer de toekomst hebben maar werkelijkheid zijn, blijkt wel uit het feit dat steeds meer universiteiten een robot inzetten tijdens het onderwijs en implementeren in hun implantologiecurriculum.

(Bronnen: Clin Oral Implant Res, 29 mei 2023; Int J Implant Dent, 19 mei 2023; J Clin Med, 7 november 2022)
(Beeld: Shutterstock)

Naar alle nieuwsberichten

Dit bericht delen op sociale media? Klik op de deelknop links in beeld en kies uit Facebook, Twitter of Linkedin.