‘Tandheelkunde breed belicht’
Op 4 december 2015 vond het congres ‘Tandheelkunde breed belicht’ plaats. Dit congres werd georganiseerd door de Dr. G.J. van Hoytema Stichting en werd geopend door de voorzitter van de commissie tandheelkunde, Geert Boenk. Moderator van de congresdag was Ben Derksen. Sjoerd Smeekens en Martijn Molenaar droegen het hele dagprogramma, met als rode draad 'de patiënt met een uitgebreid tandheelkundig probleem'.
Beide heren kijken naar elke complexe tandheelkundige mutilatie vanuit een reconstructief oogpunt en als een totaalconcept zodat het eindresultaat voorspelbaar en duurzaam is. Het is de kunst als tandarts om complexe zaken te vereenvoudigen tot verschillende deelproblemen om mogelijke oplossingen gemakkelijker te kunnen herkennen, te registreren en te realiseren. Bij vele patiënten met een complexe mutilatie zijn chirurgische en/of orthodontische voorbehandelingen dan ook aangewezen. Smeekens en Molenaar hebben een verschillende aanpak, maar het einddoel is hetzelfde. Er leiden immers verschillende wegen naar Rome.
Sjoerd Smeekens vertrekt vanuit het concept dat vorm wordt gedicteerd vanuit de functie en dat het geheel, mits een correcte aanpak, dan automatisch esthetisch zal ogen. Zijn aanpak begint preventief vanuit de visie dat een tandarts een proactieve rol moet spelen om potentiële schade door de aanwezigheid van een ongunstig krachtenspel in de mond op tijd te kunnen detecteren. Hij ging uitgebreid in op de ‘mutually protected occlusion philosophy’ en hoe in een gemutileerde dentitie weer rust kan worden gecreëerd. In zijn middaglezing illustreerde hij zijn visie aan de hand van enkele casussen.
Martijn Molenaar vertrekt in zijn diagnostiek van buiten de mond. De patiënt wordt eerst geobserveerd. Vervolgens wordt de casus aan de hand van richtlijnen in kaart gebracht. De functionele vereisten bij de betreffende patiënt bepalen mede de esthetische mogelijkheden van een duurzame en esthetische tandheelkundige behandeling. Voor dit aangezichtsgerelateerd plannen worden referentievlakken gebruikt die standaard zijn in de behandeling van edentate patiënten. Op het belang van het aangezichtsgerelateerd plannen en de mogelijkheden van ‘smile design’ werd nog met een aantal casusbesprekingen uitgebreid ingegaan.
Het congres leerde dat een totaalconcept, uitgaande van aangeleerde basisprincipes, een flinke boost kan geven aan de patiëntentevredenheiden en de professionele satisfactie.