The circle of life

Op zaterdag 9 november organiseerde de Nederlandse Vereniging van Mondhygiënisten haar najaarscongres in het World Forum Den Haag. De mondzorg van patiënten in de verschillende levensfase werd besproken, vanaf de zwangerschap tot aan de dood. De grote opkomst gaf aan dat er veel interesse was in dit thema.

Mondhygiënist dr. Alina Kunnen vertelde dat zwangerschapsgingivitis van 30 tot 100% toeneemt bij zwangere vrouwen door de verminderde afweer. Zwangerschapsgingivitis is volgens Kunnen te voorkomen. Een ontsteking zoals parodontitis is een risicofactor voor complicaties tijdens de zwangerschap. Het is belangrijk om vrouwen die (net) zwanger zijn of willen worden het belang van een goede mondhygiëne uit te leggen om het risico op zwangerschapscomplicaties te verkleinen. Kunnen adviseert zo vroeg mogelijk in het tweede trimester (13 weken) de patiënt mondhygiënisch te behandelen indien er al sprake is van parodontitis.

“Niet alleen bij volwassenen, maar ook bij kinderen is het belangrijk om een medische anamnese af te nemen,” vond tandarts-pedodontoloog dr. Karin van Gent-de Jong. Dit legde zij uit aan de hand van een casus. Het gevaar zit hem namelijk in de onverwachte hoek. Als men weet wat voor (chronische) ziekte/aandoening een kind heeft, hoe beter erop geanticipeerd kan worden.

Dr. Denise van Diermen sprak over algemene medicatie, maar vooral over orale antitrombotica. Tegenwoordig hoeft een patiënt niet te stoppen met de antistolling indien er kleine behandelingen worden uitgevoerd. Zelfs bij het gebruik van een combinatie van Ascal™ en Plavix™ is dat niet meer nodig. In de ACTA-richtlijn, die recentelijk is aangepast, is dat terug te vinden. Van Diermen adviseert wel bij twijfel altijd met de behandelende arts/specialist te overleggen of er tijdelijk gestopt mag worden.

Volgens internist-intensivist dr. Erik-Jan van Lieshout is het mogelijk dat in de toekomst endocarditisprofylaxe niet meer nodig is. Aan de hand van het artikel van P.B. Lockhart (Circulation 2008; 117: 3118-3125) gaf hij inzicht in het nieuwe protocol in Engeland. Het gebruik van antibioticaprofylaxe is zeer dubieus. Vooralsnog is een endocarditis- en antibioticaprofylaxe bij risicopatiënten met kunstgewrichten (tot 2 jaar na de operatie) in Nederland geïndiceerd, maar wellicht dat de richtlijnen worden aangepast.

Mr. Doreth van den Heuvel besprak het belang van een goede documentatie, bijvoorbeeld om een onbekende dode te kunnen identificeren aan de hand van het gebit. Tot slot liet kaakchirurg drs. Frithjof Kroon aan de hand van een casus zien hoe een forensisch odontoloog te werk gaat. Kortom, het congres was een geslaagde leerzame dag. (C. Ngoesmin)