TMD en bruxisme bij jongeren

Carolina Marpaung deed promotieonderzoek naar de prevalentie en risico-indicatoren van temporomandibulaire disfuncties en bruxisme bij kinderen en adolescenten in Indonesië en Nederland. Daarnaast onderzocht zij de mogelijke geografische variatie van slaapbruxisme bij kinderen (7 tot 12 jaar).

Uit haar onderzoek onder jongeren in Azië bleek dat de prevalentie van anterieure discusverplaatsing met reductie (ADDR) toenam met de leeftijd, met een piek tijdens de adolescentiejaren. Biomechanische factoren als gevolg van mondgewoonten leken een belangrijke rol te spelen bij de ontwikkeling van ADDR. Marpaungs onderzoek onder Indonesische kinderen en adolescenten naar de prevalentie van TMD-pijn toonde aan dat deze vaak voorkomt in deze groep. De sterkste voorspellers van pijngerelateerde TMD waren psychologische factoren en de aanwezigheid van lichamelijke pijnen, naast mondgewoonten (kinderen) en slaap- en waakbruxisme (adolescenten).

In een Nederlandse groep adolescenten bleek dat TMD-pijn en kaakgewrichtsgeluiden veel voorkwamen, dat beide vergelijkbare biologische risico-indicatoren delen, maar dat psychologische factoren enkel geassocieerd waren met TMD-pijn. Ten slotte stelde Marpaung vast dat er geografische verschillen bestaan in de prevalentie van slaapbruxisme en ook in de factoren die verband houden met slaapbruxisme.

Op 19 december 2018 promoveerde Carolina D. Marpaung aan de Universiteit van Amsterdam op haar proefschrift ‘Temporomandibular disorders and brusism in children and adolescents’. Promotor was prof. dr. F. Lobbezoo en copromotor was dr. M.K.A. van Selms.