TMD-pijn berust op meer dan alleen slaapbruxisme

Myogene TMD-pijn is te complex om te worden verklaard door eenvoudige lineaire modellen die uitsluitend berusten op slaapbruxism of psychologische problematiek als etiologische factoren, concludeert Konstatin Muzalev in zijn proefschrift. Factoren als genetica, algemene gezondheid en demografische gegevens dragen mogelijk bij aan de kaakspierpijn. Muzalev meent dan ook dat deze factoren moeten worden opgenomen in voorspellingsmodellen om de associatie tussen TMD-pijn en slaapbruxisme te begrijpen.

Voor zijn promotieonderzoek volgde Muzalev 2 patiënten met klinische TMD-pijn longitudinaal en liet hen vragenlijsten invullen om kaakspierpijn en psychologische stressbeleving vast te leggen en gebruikte ambulante polysomnografietechniek om de intensiteit van slaapbruxisme te registreren. De intensiteit van TMD-pijn bleek niet 1-op-1 samen te hangen met  een verhoogde activiteit van slaapbruxisme of met psychologische stresservaring. Met een ander experiment waarin geïnduceerde TMD-pijn bij gezonde individuen een verlaging van de slaapbruxisme-activiteit veroorzaakte, levert Muzalev een bijdrage aan een beter begrip van de negatieve relatie tussen slaapbruxisme en TMD-pijn, zoals gerapporteerd in vele polysomnografische onderzoeken. Ten slotte kon hij vaststellen dat patiënten met hogere depressiescores ook hogere TMD-pijn en waakbruxisme rapporteerden, maar aan de andere kant kon de hypothese niet worden ondersteund dat het effect van bruxisme op TMD-pijn sterker is bij patiënten die een hogere mate van psychologische problematiek ervaren in vergelijking met patiënten met minder psychologische problematiek.

Op 15 mei 2019 promoveerde Konstantin S. Muzalev aan de Universiteit van Amsterdam op zijn proefschrift ‘The quest to link bruxism and TMD pain: tilting at windmills'. Promotor was prof. dr. F. Lobbezoo en copromotoren waren dr. M. Koutris en prof. dr. C.M. Visscher.