Twaalf genen gevonden voor risico op ADHD
Een internationaal team van onderzoekers van het Psychiatric Genomics Consortium, waaronder Radboudumc-onderzoekers, heeft 12 genetische variaties gevonden die het risico op ADHD verhogen Deze resultaten kwamen tot stand door het combineren van grote groepen proefpersonen. Hoewel deze 12 genen een bescheiden rol spelen in het ontstaan van ADHD, legt dit onderzoek een belangrijk fundament voor verder onderzoek naar ADHD.
Het risico op ADHD is voor 75% erfelijk. Onderzoek naar de genetische basis van deze erfelijkheid leverde echter tot nu toe weinig resultaat op. De onderzoekers hebben nu de erfelijke variaties vergeleken in het complete DNA van 20.000 mensen met en 35.000 mensen zonder ADHD. Hieruit kwamen variaties op 12 locaties van het DNA naar voren die een verhoogd risico geven op het krijgen van ADHD.
“Team science is echt essentieel om voortgang te boeken in het vinden van de genetische oorzaak van psychiatrische aandoeningen. Met name voor ADHD is dergelijke voortgang belangrijk, omdat er nog steeds mensen zijn die ADHD niet als een echte aandoening beschouwen. Het is dus van belang dat een genetische oorzaak en biologische mechanismen achter ADHD duidelijker worden,” zegt Barbara Franke, hoogleraar in de moleculaire psychiatrie van het Radboudumc. “We hebben nu pas de statistische kracht om de bevindingen in een genoomwijde analyse boven de ‘ruis’ uit te halen, dus afwijkingen te zien die echt betekenis hebben. Eerdere studies waren te klein om dergelijke effecten te vinden.”
De nieuwe genetische ontdekking biedt nieuw inzicht in de biologie achter het ontstaan van ADHD. Enkele van de gevonden genen hebben bijvoorbeeld een functie in de communicatie tussen hersencellen, terwijl andere genen belangrijk zijn voor cognitieve functies. Ook het FOXP2-gen liet een duidelijk verband met ADHD zien. Franke: “Een verrassende bevinding. Dit gen is betrokken bij de motoriek van de mond en tong en we weten dat ADHD en spraak-taalstoornissen regelmatig samen optreden, maar er is meer onderzoek nodig om die link goed te begrijpen.”
Volgens Franke zijn er naar schatting duizenden genen betrokken zijn bij het ontstaan van ADHD. Toch vindt ze deze ontdekking van groot belang, want volgens Franke kan de zoektocht naar de biologische mechanismen achter ADHD nu pas echt beginnen. De resultaten van dit genoomonderzoek zijn gepubliceerd in Nature Genetics (2018; 26 nov).
(Bron: Radboudumc, 3 december 2018)