Wintersymposium kaakchirurgie
Op vrijdag 9 december organiseerde de afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie van het VUmc het jaarlijkse wintersymposium, met als thema ‘Diagnose in beeld’.
Jacques Baart begon, met een pleidooi voor de introductie van een digitaal consult van de mka-chirurg. Bij twijfel zouden tandartsen, na toestemming van de patiënt, een kwalitatief goede foto van de aandoening moeten kunnen maken en met een korte beschrijving inzenden naar de mka-chirurg. Deze kan op basis van deze informatie vaak al een zinvol advies aan de tandarts geven, wat veel onnodige verwijzingen en ongerustheid bij patiënten zou voorkomen. Hoewel het technisch mogelijk is om mka-chirurgen op een dergelijke wijze te consulteren, moeten eerst maatregelen getroffen worden om veilig patiëntengegevens via het internet uit te wisselen.
Vervolgens werden door Petra Vaandrager, Hannah Dekker en Sofie Kommers, 3 mka-chirurgen in opleiding, 9 casussen behandeld. Hierbij werd onder andere ingegaan op hoe men dient te handelen bij een toevalsbevinding, bijvoorbeeld wanneer een aandoening wordt geconstateerd op een panoramische röntgenopname. De tandarts kan zich het beste onthouden van mogelijke verklaring van de aandoening. Het is beter om alleen te melden wat is waargenomen, en dat de huisarts hierover zal worden geïnformeerd. De huisarts zal, indien noodzakelijk, de patiënt oproepen voor nader onderzoek.
Marianne Crijns, hoofd van de afdeling Dermatologie in het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis in Amsterdam, verzorgde na de pauze de zogenoemde Van der Kwast-lezing. Zij behandelde medische thema’s in de schilderkunst vanaf de middeleeuwen tot en met de twintigste eeuw. De portrettist schildert vaak natuurgetrouw zijn model, inclusief uiterlijke kenmerken van ziekte. Deze ziekteverschijnselen zijn vaak niet het hoofdonderwerp van het schilderij, maar te vinden in minder opvallende details. Voor deze details kan men het beste de originele schilderijen bekijken, omdat op fotografische reproducties vaak verlies van kleur en details optreedt. Details op een schilderij bekijken is een kunst op zich. Aan de hand van enkele schilderijen werd met de circa 100 aanwezigen in de vorm van een quiz geoefend om met zo min mogelijk vooroordelen naar een schilderij te kijken. Een van de opvallende verschillen was dat in de vroege schilderkunst vaak infectieziekten werden afgebeeld en dat in de moderne kunst vaker chronische ziekten worden verbeeld. Crijns vindt museumbezoek buitengewoon nuttig voor tandartsen en artsen. Door het nauwgezet bestuderen van geschilderde portretten kunnen zij hun vaardigheid in het observeren van patiënten verbeteren.