Zwangerschap, een ervaring op zich…

Twaalf weken geleden kwam ik tot de ontdekking dat ik zwanger ben. Na een paar gelukstranen en vreugdesprongen gingen mijn gedachten kort terug naar de tijd dat ik in de Verenigde Staten onderzoek deed naar ernstige gegeneraliseerde gingivitis bij zwangere vrouwen en de relatie met een verhoogde kans op vroeggeboorte en/of een laag geboortegewicht. Ik bedacht me dat ik in het tweede trimester van de zwangerschap echt goed moet gaan oppassen op mijn mondhygiëne, want uit onderzoek is gebleken dat het voorkomen van gingivitis de belangrijkste preventieve maatregel is. Trouw elke dag tweemaal daags elektrisch tandenpoetsen en dagelijks stokers gebruiken, dat moest wel lukken, dacht ik. Twee weken later begon de misselijkheid en het overgeven. Dagelijks wel 5 á 6 keer! Op dit moment ben ik 16 weken zwanger en is het overgeven alweer flink afgenomen, maar nog steeds word ik zo nu en dan ontzettend misselijk.

Tegen al mijn patiënten heb ik altijd gezegd dat een goede mondhygiëne om gingivale aandoeningen tijdens de zwangerschap te voorkomen het allerbelangrijkste is, maar over preventie van erosie heb ik het nooit gehad. Het lijkt een ondergeschikt onderwerp te zijn. Zelf heb ik namelijk nooit beseft hoe ontzettend heftig de misselijkheid en het overgeven kan zijn, tot ik het nu zelf ervaren heb. Ook tijdens mijn eerste bezoek bij de verloskundige werd enkel en alleen gevraagd of ik een gezonde mond had.

Grappig eigenlijk, dat ik me nu zo’n 10 jaar lang verdiep in de wondere wereld van de tandheelkunde en dan dit moet constateren door eigen ervaring. De werkzame mannen binnen de tandheelkunde zullen deze ervaring van gierende hormonen door je lijf met vervelende symptomen nooit krijgen. Dus alle mondzorgverleners die dit lezen: vergeet bij zwangere patiënten het belang van preventie van erosie niet te bespreken!