Samenvatting

Aan het begin van de twintigste eeuw kwam bij kinderen uit arme gezinnen minder cariës voor dan bij kinderen uit gezinnen die meer bemiddeld waren. Later veranderde dat: naarmate de sociaaleconomische status van de ouders hoger was, hadden kinderen juist minder cariës. Eenzelfde verband tussen sociaaleconomische status en cariësprevalentie werd vervolgens ook bij volwassenen gezien. Gedurende de hele twintigste eeuw werden bij personen met een lage sociaaleconomische status meer gebitselementen geëxtraheerd dan bij personen met een hoge sociaaleconomische status. Eind twintigste eeuw was de mondgezondheid in het algemeen veel beter dan aan het begin. Die verandering is onder meer te danken aan de toegenomen welvaart, de groeiende aandacht voor mondhygiëne, de introductie van fluoridetandpasta en de sterke toename van het aantal zorgverleners in de mondzorg. Op de achtergrond speelde ook de toegenomen kennis over het ontstaan en de preventie van cariës.