Anamnese en lichamelijk onderzoek dienen allereerst voor het stellen van een diagnose. Het algemene deel van de anamnese betreft de algemene gezondheid, het speciële deel spitst zich toe op de klacht. Het lichamelijk onderzoek identificeert symptomen van ziekte en verschaft informatie over omvang en uitbreiding van onderliggend lijden. Daarnaast creëren anamnese en lichamelijk onderzoek het kader voor een schatting van het risico van complicaties bij medisch handelen. Alleen wanneer de verwachte kans op verbetering door een interventie, afgezet tegen het natuurlijk beloop van de afwijking, duidelijk groter is dan de te verwachten eventuele complicaties ten gevolge van de interventie, is het verantwoord over te gaan tot een behandeling. Er dient een in redelijkheid te verwachten positieve therapeutische ratio te bestaan.