De nauwe relatie tussen kaakgewricht en halswervelkolom wordt geïllustreerd door aandoeningen waarbij beide regio’s zijn betrokken. Dit kan zowel hun anatomie als hun functie betreffen. Beide aspecten komen aan de orde in een onderzoek waarin werd gekeken in hoeverre er een relatie is tussen de maximale mondopening en de beweeglijkheid van de nek; daarnaast werd ook het al dan niet aanwezig zijn van radiologische afwijkingen in kaakgewricht dan wel halswervelkolom in deze vergelijking betrokken.

Het onderzoek omvatte 39 patiënten die werden geanalyseerd in het kader van een onderzoek naar slaapapneu. Een verminderde beweeglijkheid van de halswervelkolom bleek aanwezig bij 15 patiënten; een afname van de maximale mondopening werd bij geen van de patiënten gezien. De enige statistisch significante bevinding was een toegenomen incidentie van radiologisch detecteerbare wervelafwijkingen in de groep patiënten bij wie ook radiologische veranderingen in het kaakgewricht werd gezien. In dit verband is het voorts vermeldenswaardig dat er geen enkel verband bleek te bestaan tussen radiologische veranderingen en een verminderde mobiliteit, noch voor het kaakgewricht, noch voor de halswervelkolom.

De onderzoekers concluderen dat hun bevindingen de hypothese dat er een biomechanische relatie bestaat tussen het kaakgewricht en de bovenste halswervelkolom ondersteunt met als betekenisvolle nevenbevinding de afwezigheid van functionele klachten bij patiënten met overduidelijke radiologisch waarneembare kaakgewrichtsafwijkingen. Wat de consequenties van deze bevinding zijn voor de diagnostiek van patiënten met subjectieve klachten over hun kaakgewricht laten de onderzoekers helaas onbesproken.

Bron

• Sonnesen L, Petersson A, Wiese M, Jensen KE, Svanholt P, Bakke M. Osseous osteoarthritic-like changes and joint mobility of the temporomandibular joints and upper cervical spine: is there a relation? Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol 2017; 123: 273-279.