Voor de vervaardiging van kronen en bruggen in een correct functionerend occlusiesysteem wordt in de regel uitgegaan van de maximale occlusie. Bepaling en registratie van de centrale relatie is alleen nodig als de aangrenzende gebitselementen onvoldoende steun of referentie bieden om de gebitsmodellen stabiel in maximale occlusie op elkaar te plaatsen of als de bestaande occlusie planmatig wordt gewijzigd. De maxillomandibulaire relatie kan analoog en digitaal worden bepaald en geregistreerd. En aan de hand daarvan kunnen de gebitsmodellen van de maxilla en de mandibula worden gemonteerd in een (virtuele) occludator of articulator. Bij gebrek aan eenduidigheid van het occlusievlak kan worden overwogen eerst een positieregistratie met behulp van een gezichtsboog uit te voeren. In de regel neemt de nauwkeurigheid van de bepaling en de registratie van de maxillomandibulaire relatie niet toe naarmate complexere methoden worden gehanteerd.