Geneesmiddelengebruik heeft in veel gevallen invloed op de speekselproductie. Een casus wordt gepresenteerd van een 26-jarige man, die tien jaar geleden het vitamine-A-derivaat isotretinoïne heeft gebruikt. Sinds het gebruik van dit medicijn is er irreversibele xerostomie opgetreden. De ontwikkeling van de klachten van de patiënt is gedurende drie jaar gevolgd. Speekseltesten werden uitgevoerd ter bepaling van de secretiesnelheid en de zuurgraad. De geringe hoeveelheid rustspeeksel was sterk visco-elastisch, duidend op een kleinere bijdrage uit de gl. parotidea. Verder was het speeksel nauwelijks mechanisch te stimuleren, maar wel met behulp van een 4% citroenzuuroplossing, zonder enige vertraging. Vanuit de anamnese werd een aantal andere factoren die van invloed kunnen zijn op deze ernstige monddroogte uitgesloten. Geconcludeerd werd dat de opgetreden xerostomie nauwe samenhang vertoonde met het gebruik van isotretinoïne (Roaccutane®) in het verleden. Aandacht voor zowel registratie van huidig geneesmiddelengebruik als dat uit het verleden kan zinvol zijn om veranderingen in de mondgezondheid op te sporen.