Necrose van het kaakbot is vaak een gevolg van voorafgaand medisch handelen. Zowel gebruik van bifosfonaten ter preventie van botverlies als radiotherapie in geval van hoofd-halsmaligniteit zijn in dit verband berucht.

Dit neemt niet weg dat er ook tal van niet-iatrogene oorzaken voor kaakbotnecrose bestaan. Dit onder de aandacht brengen, is het doel van de auteurs van het hier besproken artikel. Infectie, trauma en congenitale en verworven aandoeningen worden achtereenvolgens aan de orde gesteld. Vooral in gebieden met een minder goed ontwikkelde gezondheidszorg spelen infecties een belangrijke rol. Dit betreft niet alleen bacteriële infecties waaronder tuberculose, noma en actinomycose; ook virussen en schimmels dragen hieraan bij. Trauma kan leiden tot necrose van het kaakbot in geval van een bijkomende infectie, spontaan dan wel postoperatief. Verder noemen de auteurs de lokale applicatie van tandheelkundige medicamenten, hetzij in de endodontie, hetzij na extracties. Ook verdovende middelen komen aan de orde; door gebruik van cocaïne veroorzaakte perforatie van het palatum is niet zeldzaam. Onder de congenitale en verworven aandoeningen worden diabetes en de complicaties hiervan genoemd alsook diverse ziektes zoals M. Gaucher of thalassaemie waarbij door beenmergproblematiek de vascularisatie en daardoor ook de vitaliteit van het bot in het geding komt. De auteurs geven een helder overzicht en de literatuurlijst biedt voldoende aanknopingspunten voor wie zich op een bepaald gebied verder wil oriënteren.

Conclusie. In de huidige tijd spelen medicatie en radiotherapie een voorname rol als oorzaak van kaakbotnecrose, maar daarnaast bestaan er vele andere oorzaken voor deze invaliderende aandoening.

Bron

Gadiwalla Y, Patel V. Osteonecrosis of the jaw unrelated to medication or radiotherapy. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol 2018; 125: 446-453.