Hoger opgeleiden leven langer en zijn gemiddeld genomen gezonder dan mensen met een lagere opleiding, indicerend dat de gezondheid van een individu beïnvloed wordt door sociale parameters (WHO, 2008). Datzelfde patroon is ook van toepassing op mondgezondheid. Diverse rapporten laten zien dat de prevalentie van orale ziekten niet evenredig onder de bevolking is verdeeld. Het doel van dit onderzoek was de cariëservaring van de Belgische bevolking te onderzoeken in relatie tot een aantal sociale indicatoren.

Hiertoe werd een representatieve steekproef onder de bevolking van 5 jaar en ouder gebruikt. Alleen degenen die economisch actief waren werden in de uiteindelijke analyse geïncludeerd. Een vragenlijst werd afgenomen en een mondonderzoek werd verricht bij de proefpersoenen thuis.

In totaal werden 2.742 vragenlijsten ingevuld. Van deze deelnemers werden er 2.563 klinisch onderzocht; 53% was van het vrouwelijk geslacht en de gemiddelde leeftijd was 43,3 jaar. In de totale populatie was 11% cariësvrij (DMFT = 0), de gemiddelde DMFT was 10,8. De deelgroep economisch mogelijk actieven besloeg ongeveer de helft van de deelnemers, was gemiddeld 42,2 jaar oud met een DMFT van 11,0. Uit de analyse van deze groep bleek dat hoger opgeleiden een lagere DMFT-score hadden. Het hebben van werk was geassocieerd met minder onbehandelde cariës en minder tandenloosheid (dit laatste vooral bij vrouwen). Onbehandelde cariës was gerelateerd aan de frequentie van poetsen en de hoeveelheid aanwezige plaque.

Conclusie. Cariëservaring in België, uitgedrukt als gemiddeld DMFT en proportie onbehandelde caviteiten, is meer geassocieerd met opleidingsniveau en het hebben van werk dan met het gezinsinkomen. Dat laatste is nog steeds het belangrijkste criterium voor de Belgische overheid om toeslagen toe te wijzen in de gezondheidszorg.

Bron

• Lambert M, Reu G de, Visschere L de, Declerck D, Bottenberg P, Vanobbergen J. Social gradient in caries experience of Belgian adults 2010. Community Dental Health 2018; 35: 160-166.