De chronologische leeftijd wordt tot op de dag van vandaag niet gezien als de meest betrouwbare methode om de biologische leeftijd van een individu te bepalen. Daarom worden andere methoden om de ontwikkelingsfase vast te stellen aanbevolen. Een van de mogelijkheden om de groeispurt bij jongeren te bepalen is de hand-polsröntgenopname, waarvan echter de bijkomende blootstelling aan röntgenstraling in tegenstrijd staat met het ALARA-principe. Een andere veelgebruikte methode, om vooral de groeispurt te bepalen, is de zogenoemde ‘cervical vertebrae maturation’ (CVM)-methode die wordt toegepast op een laterale schedelprofielopname. Echter, de betrouwbaarheid van deze laatste methode is niet aangetoond en er wordt getwijfeld of deze methode betrouwbaar genoeg is om te gebruiken in de dagelijkse tandartspraktijk.

In een literatuuronderzoek werd nagegaan in welke mate de CVM-methode, vergeleken met de hand-polsröntgenopname, betrouwbaar is in het bepalen van het ontwikkelingstadium van een individu. In 3 verschillende databases werd gezocht naar de meest recente publicaties die de CVM-methode en de hand-polsröntgenopname beschrijven, alsook de skelettale ontwikkeling en -leeftijdsbepalingen bestuderen. In totaal werden 19 cross-sectionele en longitudinale onderzoeken die de 2 meetmethoden vergelijken, geïncludeerd. Daarna werd een meta-analyse van de gekregen correlatiecoëfficiënten uitgevoerd. In dit onderzoek werden 2 verschillende CVM-methoden beschreven, namelijk die van Baccetti (2002) en Hassel-Farman (1995).

Tussen de CVM-methode en de hand-polsröntgenopname werd een positieve correlatie gevonden in het bepalen van het skelettale ontwikkelingsstadium. Echter, er werd een discrepantie gevonden voor het geslacht, met een hogere correlatie voor vrouwen (0,925 door Hassel-Farman en 0,878 door Baccetti) dan voor mannen (0,879 door Hassel-Farman en 0,842 door Baccetti). Bijkomend werd de reproduceerbaarheid aangekaart als een belangrijke factor voor de betrouwbaarheid. Het merendeel van de geïncludeerde artikelen onderzocht niet of er sprake was van interexaminatorovereenkomsten, waardoor de reproduceerbaarheid van de gebruikte methoden niet kon worden bepaald. De onderzoekers stellen dat meer onderzoek noodzakelijk is om een wetenschappelijk onderbouwde conclusie te vormen over de reproduceerbaarheid.

Ten slotte kan aan de hand van dit onderzoek wel worden geconcludeerd dat de CVM-methode betrouwbaar is voor het bepalen van het skelettale ontwikkelingsstadium. De hand-polsröntgenopname kan hierdoor worden vervangen, waardoor de patiënt geen onnodige blootstelling aan röntgenstraling ondervindt. Zowel de Baccetti- als de Hassel-Farman-methode zijn hiervoor bruikbaar.

Bron

• Cericato GO, Bittencourt MAV, Paranhos LR. Validity of the assessment method of skeletal maturation by cervical vertebrae: a systematic review and meta-analysis. Dentomaxillofac Radiol 2015; 44: 20140270.