Alhoewel de moleculaire cascades die de ontwikkeling van hoofd en hals controleren nog niet geheel bekend zijn, hebben recent dierexperimentele modellen en de identificatie van genmutaties inzicht gegeven in de unieke structuur van de odontogenese. Craniofaciale structuren vormen zich uit het prechordale mesoderm, het craniofaciale ectoderm en de neuralelijstcellen die voortkomen uit de dorsale zijde van de neurale buis. Een normale craniofaciale morfologie, maar ook normale gebitselementen, in vorm en aantal, ontstaan als gevolg van complexe interacties tussen de kiemlagen. Een reeks inductieve en reciproque signalen tussen epitheel en mesenchym bepalen de groei, de vorm en de uiteindelijke differentiatie van de weefsels en organen. Genetische onderzoeken hebben de betrokkenheid aangetoond van tal van ontwikkelingsgenen die coderen voor een waaier van transcriptiefactoren, groeifactoren en receptoren. Mutaties worden geassocieerd met onder andere niet-syndromale vormen van schisis, agenesieën van gebitselementen en afwijkingen van schedelbotten.
Although the molecular cascades that control craniofacial development are still largely unknown, the generation of mutant animal models and the identification of gene mutations that cause human craniofacial syndromes have recently given significant insight into how the unique structure of the head develops. Craniofacial structures are formed from the prechordal mesoderm, the craniofacial ectoderm as well as the neural crest cells which develop on the dorsal side of the neural tube. Normal craniofacial morphology as well as normal (in number and in morphology) tooth organs develop as a consequence of complex interactions between these embryonic tissues. A series of inductive and reciprocal signals between the epithelium and mesenchyme determine the growth, the form and the ultimate differentiation of tissues and organs. Genetic research has shown the involvement of numerous developmental genes encoding a variety of transcription factors, growth factors and receptors. Mutations have been associated with, among others, non-syndromal forms of cleft palate, agenesis of tooth organs and abnormalities in the cranial bones.
Auteur(s) |
L. Elsen
C.E.L. Carels |
---|---|
Rubriek | Thema: Parodontologie |
Publicatiedatum | 1 februari 2008 |
Editie | Ned Tijdschr Tandheelkd - Jaargang 115 - editie 2 - februari 2008 ; 071-77 |
Er zitten geen programma's in het winkelmandje