Het Utrechtse Universiteitsmuseum koestert binnen haar muren een deelcollectie tandheelkunde. Een scala aan tandheelkundige instrumenten toont hier dat de mens door de eeuwen heen verlost wilde worden van tand- en kiespijn. Het heeft echter heel lang geduurd voordat er extractie-instrumenten naar anatomische inzichten waren ontwikkeld die gebitselementen goed konden aangrijpen. In het midden van de negentiende eeuw werd de algehele anesthesie (her) uitgevonden en dat betekende een enorme doorbraak. Eindelijk kon de ‘tandmeester’ op een rustige wijze patiënten gaan behandelen. Een wereld van medische mogelijkheden werd daardoor geopend. Krachtpatsers om patiënten in bedwang te houden waren niet meer nodig en bij chirurgische behandelingen was de factor tijd aanmerkelijk minder van belang. Ook door de toename van de medische kennis werden vanaf het begin van de twintigste eeuw grote stappen gezet en namen de tandheelkundige behandelmogelijkheden toe.