Het behandelen van partieel edentate patiënten met parodontale aandoeningen met behulp van implantaten heeft geleid tot een verandering van indicatie en therapie in parodontaal risicovolle situaties. Parodontaal dubieuze elementen worden eerder geëxtraheerd ten gunste van de implantologische behandeling. Mits de parodontale aandoeningen adequaat zijn voorbehandeld en een gezond parodontium is ontstaan, geven implantaten in het algemeen geen problemen. Bij onbehandelde en refractaire parodontitis neemt de behandelaar echter risico’s. Diagnostiek, behandelingsplanning, behandeling en nazorg van parodontaal gecompromitteerde patiënten vragen om een multidisciplinaire aanpak. Een strak controlesysteem en nazorgprogramma is essentieel voor het langetermijnresultaat.