Een fraai gebit dat zichtbaar is tijdens de lach, past in het huidige schoonheidsideaal. Medebepalend voor het uiterlijk is de lachlijn: de projectielijn van de onderrand van de bovenlip op de tandboog van de bovenkaak tijdens de lach. Op basis van een literatuuronderzoek zijn in dit artikel de methoden voor het bepalen van de positie van de lachlijn besproken, zijn demografische gegevens over de positie van de lachlijn verstrekt en is bekeken welke factoren de positie van de lachlijn beïnvloeden. Er is geen eenduidige methode om de positie van de lachlijn te bepalen. Men kan ruwweg onderscheid maken in kwalitatieve en (semi-)kwantitatieve benaderingswijzen. De (semi-)kwantitatieve methoden hebben voor onderzoek duidelijk voordelen, maar hun betrouwbaarheid is niet altijd bekend. Uit onderzoek is gebleken dat de gingiva in de bovenkaak tot en met de eerste molaren bij minimaal 40% van de proefpersonen niet zichtbaar was tijdens de lach en in de onderkaak was dit zelfs bij minimaal 90%. Verder bleek dat bij vrouwen de positie van de lachlijn gemiddeld hoger gesitueerd was dan bij mannen en dat nog niet bewezen is dat de lachlijn lager komt te liggen als mensen ouder worden.